Çok sevmemeli kimseyi..
Böyle sevdaların zamanı değil çünkü...
Hele ki sevipte sevdası uğruna ölünebilen o eski zamanlardan hiç değil...
Ne bir selamı kaldırır oldu, ne de doğru bir kelamı sayar oldu bu devrin insanları...
Bir merhabaya sığdırır olduk duygulardan yoksun insanlığımızı..
Bir mesajla gelen “naber” lere sevinir olduk çaresiz!
Mektuplarımız vardı mesela, elle yazılan...
Onlarında kalmadı bir kıymeti, saklanmıyor artık en sevdiğimiz kitapların sayfa aralarında!
Gidenin ardından yas tutulmuyor, ayrılık acısı bir kaç hafta dahi sürmüyor artık...
Ne şarkılarda aranır oldu gidenler ne de şiirlere konu oldu kaybedilenler..
Sevmeyi bilenlerin değer görmediği, sahte sevdaların omuzlarda taşındığı zavallı bir devir...
Gidenlerin acısını gelenlere kapatan bir devir...