Bu hayat bitecek elbet sonunda ölüm gelecek şu yaralı kalbim son nefesinde Fener diyecek.
"... Zulüm çin seddini aştı." Arş-ı ala ya dokundu, Vera! Ebabiller tekrar gelecek elbet ama bu kez Ebrehe'nin ordusu için değil sessiz kalan Müslümanlar için...
Hasretle gözlerinden öperim..
Yol uzun,
Aklım seninle dolu.
İçimde çalkalanıyor özlemin.
Sözlerimin bittiği yerden geliyorum.
Aslında ben senden sana dönüyorum.
Yani gitmiyorum, sana geliyorum.
Sevgilim.
Anlatacaklarımın henüz başındayım.
Ne olur, nasıl biter hiçbir fikrim yok.
Bildiğim birşey var, senden hoşnutum.
Sen; kalbimin bana kurduğu en güzel kumpastın.
Sabret
Tüm sözlerimi geri alıyorum,
Ölmek için ne bekliyorum,
Bu günlerde geçecek elbet,
Sabret biliyorum...
Elbet geçecek bu günler
Yine dost kahveleri içilecek
Sevgililer sahilde yürüyecek
Yaşlılar sokakta,
Çocuklar parkta korkusuz oynayacak...
Özlemler büyük, gönüller yorgun...
Elbet bu da bitecek...
Uzak kalıp gidemediğimiz sarılamadığımız
kim varsa
"Elbet Bir Gün Buluşacağız"
Bir gün uyandığında güzel bir gün göreceksin.
Güneş olacak........
ve her şey yeni, değişmiş
ve parlak olacak.!
