Resûlullah Efendimiz sallallâhü aleyhi ve sellem buyurdular:
“Allâhü Teâlâ, gençliğini Allâh’a ibadet ve taatte geçiren genci elbette sever.”
(Münâvî, Feyzu’l-Kadîr)
Özellikle amcaya sordum:Elbette ki tam sayi bilinemez ancak 130M civarinda kitap yazilmis.bunlara bir de bilinmeyenleri yazılmayanlari zihinde kalanlari ve henüz yazılmamış olanları eklersek...
Şimdi ya arkadaş biz neyi arıyoruz neyi bulamadık şimdiye kadar neyi aradılar bundan sonra da aranacak tabi.ney bu çıkmaz döngü ne bu çıkmaz labirent.
Soruyu soruyorum bilen fikri olan yorumu olan bişeyi olan varsa yazabilir mi?
Ne olsaydı da bu kadar yazmak için çabalamazdık.bir kitabı var eden şey olmasaydı o kitap daha var olmadan mi yok olacaktı?
Asla beraber olamayacağız.
Aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
Aynı masada oturmayacağız.
Hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.
Belki bir gün son kez görüşeceğiz, ikimiz de bunun son olduğundan habersiz.
Son kez el ele gezeceğiz, belki de son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi.
Yine beraber planlar yapıp, tutamayacağımız
Son sözleri vereceğiz birbirimize.
Ve elbette yollarımız yine ayrılacak bir gün.
Sonra aramıza şehirler girecek,
Hiç karşılaşmayacağız.
Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
Sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.
Âl-i İmrân, 3/190
"Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ve gündüzün farklı oluşunda aklıselim sahipleri için elbette ibretler vardır."
Saksıdaki bir çiçek misali Ramazan ayı... Toprağına bir ay boyunca düzenli su vermek gerekiyor. Tıpkı namaz vakitleri gibi. Güneşini esirgemek olmaz elbette. Mukabeleler bu çiçeğin gün ışığı belki de. Teravih namazları en güzel havası. Hepsi bir bütün içerisinde âhenkle çiçeklerin açması için çabalıyorlar. O çiçekler ki sevapların küçücük bir göstergesi. Kim bilir Kadir Gecesi ne ulaşmadan açar o çiçekler, kokusundan nasiplendikçe dualarımıza dualar katarız. Belki yıllar içerisinde büyüttüğümüz saksıdaki bu çiçeklerimiz inşallah bizler için cennet bahçeleri olurlar.
[s:8]
KOR DERGİ
Bir ölü dalga, şuramda tam
Coşkusu içinde saklı, gürültüsü
Bu kuru dal parçasını o getirdi dün akşam
Bıraktı yüreğime, en önce beni gördü
Yok hayır, yalnızca beni gördü de ondan
Konuşur gibiydi çünkü dokundukça gövdeme
Bir yangına daha uğrasam
Bir yangına daha uğrasam.
Her şeyden habersizdim önce
Bir gök yapıyordum deniz kabuklarından
Senin
MARTİN'İN SEVGİSİ MEYUS BİR KADER DEĞİLDİR
BİLAKİS YÂRE VERİLEN BİR ÖDÜLDÜR
Martin karakterine oldukça güveniyordu. Son dört yılın Martin'e en büyük katkısı bu olmuştu. Martin ne olduğunu çok iyi biliyordu. Ne olabileceğini de kuvvetli bir şekilde kestirebiliyordu.
Martin'e göre başlardaki eski hayalperest veya sonlardaki derin karamsar, münferit insan yoktu artık. Lakin