Bir gün kendisine çok bağlı olduğum, bugün Allahın rahmetine kavuşmuş bulunan bir büyük veli, inanmanın kuvvetini anlatırken:
"- İnan da istersen bir odun parçasına inan!"
Demişti bana... İyisi ve kötüsü, ulvîsi ve süflîsiyle (aksiyon), mutlaka inanmanın eseri... Elbette anlamak lâzımdır ki, odun parçasından murat, inanmanın mücerret kuvvetini göstermektir. Ondan sonra inanma, yerini bulunca tıpkı anahtarla kumdaki yuvası gibi İslâm'ın içine oturur, yalnız orada mücerret keyfiyetiyle uygunluk belirtir.
Elbette ki, küfrün mayası şifasız bir ahmaklıktır.
