''Eller'' ne kadar da önemliydi hayatımızda
Bir ebenin ellerine doğardı insanoğlu
Sonra annesinin şefkatli ellerine teslim edilirdi
Ellerini yere koyar emeklerdi sonra
Yürümeye başlar anne babasının elinden tutardı.
Büyür serpilirdi
Yüreğine bir yar düşerdi
Tutardı onun elinden
Elele geçerdi günler
Hayat bu ya ayrılıkta aşka dair
Elini tuttuğunuz o sevgili gün gelir ellerin olurdu
Bomboş kalırdı ellerimiz
Ve '' Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim'' şarkısıyla efkar dağıtırdık.
Gün olur elimiz ekmek tutardı
Çalışır çabalar kazanırdık
Bazen de kaybeder ele muhtaç olurduk,
Zaman böyle gelip geçerdi
Elimiz ayağımız tutmaz olurdu
Elden ayaktan düşerdik
Ve ölüm elini uzatırdı bize
Bir çift el yıkardı bizi
Ve ellerin üzerinde taşınırdı tabutumuz
Ve o eller toprağa gömerdi bizi
Eller ne kadar da önemliydi hayatımızda ..
Bir çift ele doğar, bir çift elle gömülürdük...
Uğur Akbaş
YERÇEKİMLİ KARANFİL
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.
-Edip Cansever
Sabahattin Ali
Sabahattin Ali, 1 Kasım 1947’de, yani öldürülmesinden bir yıl önce Merhumpaşa gazetesinde ne diyordu:
“Bir yıldan beri bu gazetede türlü fikirler ortaya attık. Bu fikirler yüzünden türlü hücumlara uğradık. Biz isterdik ki, bize hücum edenler, karşımıza, yani halkın önüne yine birtakım fikirlerle çıksınlar. Ne gezer! Onlar sadece sövmüşler. Gaziantep’ten İstanbul’a, İzmir’den Samsun’a ve Çarşamba’ya kadar, yurdun dört bucağında çıkan bir sürü gazete ve dergide, aleyhimize üç yüzden fazla yazı çıkmış… Bir tekinde olsun, bir tek fikrimiz, bir tek satırımız ele alınıp, çürütülmemiş. Sadece küfür edilmiş. Biz demişiz ki: Bu memleketin istiklali her şeyden üstündür. Milletin oluk gibi kan akıtarak kazandığı bu istiklali, siyasi oyunlara alet edip, elden kaçırmayalım. Sömürücü devletlerin elinde oyuncak olmayalım! Cevap vermişler: Hain, satılmış, Bolşevik ajanı!.. Biz demişiz ki: Yıllardan beri arkası gelmeyen dalavereler, arsa oyunları, memleket dışına para kaçırma rezaletleri, esrarı çözülmeyen cinayetler, millet malı soygunculukları alıp yürümüştür… Bu gidişatın sonu hayra çıkmaz. Cevap vermişler: Müfsit (ara bozucu), tezvirci (yalancı), komünist!”