Kaybedilen en kıymetli eşyanın,servetin,her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor.Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor.
Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık,adeta bütün insanlara dağılmıştı;çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.
Bir insana bir insan herhalde yeterdi.Fakat o da olmayınca?
Reader Follow Recommendations
Seni seviyorum...Deli gibi değil,gayet aklı başında olarak seviyorum...
Bu akşam anladım ki,bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.