Neresinden başlayacağımı, ne diyeceğimi, ne yazacağımı bilemiyorum. Zorla okudum yani bu iğrençliği bu pisliği, bu yapılanları.
Ne kadar cahiliz, nee kadar. Ya elhamdülillah müslümanız evet ama müslümanın cahili çok tehlikeli. Ya canlı bomba gibi. Açıp kitap okumuyor veya okumayı bilmiyor. Birisi ben bunu kitaptan okudum, bu işin aslı böyle dediği için onun.... yapıyor.
Ya böyle birşey olabilir mi?
Ya bu nasıl insanlık?
Ya bu nasıl müslümanlık?
Nerde sizin şerefiniz ve namusunuz nerede?
Bu kitapda ki yaşanmış olayla alakalı fazla konuşmayacam artık. Sonuçta bu platformu kullanan genç kardeşlerimiz de var ağzımı bozmak istemiyorum.
68 syf.
10/10 puan verdi
Sezai Karakoç’un okuduğum üçüncü eseri. Bu kitapta taşlar daha bir yerine oturdu. Biz müslümanız elhamdulillah. Rabbim bizi İslam’la müşerref kılmış hamdolsun. Bunun şükrünü eda edebilmek adına ne yapsak azdır.
Yükümlülüklerimiz var. Yükümlülük dendiğinde nasıl akla namaz ve oruç geliyorsa, DİRİLİŞ ERİ olmakta gelmelidir. Bizler yeryüzünün halifesiyiz değil mi? Peki halife olmak adına ne yapıyoruz? Tembellik her zerremize işlemişken diriliş eri olmak adına ne yapıyoruz? Ya da en baştan alalım sahi diriliş eri olmak nedir?
Müslüman kardeşlerimiz, coğrafyalarımız yanıp tutuşurken bizler onlara bir duayı bile çok görürken, bir diriliş eri olarak diriliş sitesini kurabilecek bilinç ve idrakte miyiz? Silkelenelim, kireçleşmiş zihinlerimizden kurtulalım, düşünelim. Üzerimizden gaflet örtüsünü kaldırabilmeyi başardığımızda hatta kaldırabilmek adına tek bir adım atabildiğimizde, diriliş eri olmayı rabbim bizlere bahşetsin. Sezai Karakoç’un diriliş eri tabirlerinden biri de: “Ben imân haykıran, sessizliğinde imân çınlayan şehirlerin mimarı olmalıyım. Müslüman olmak, bana bu görevi yüklüyor.” cümlesidir.
Diriliş eri olmak her müslümanın gücü doğrultusunda görevidir. Bunun farkında olabilmek için bu kitabı okumalıyız, tek bir defa değil, bir kaç defa...
568 syf.
9/10 puan verdi
"Ütenlerle, ütülenlerin çağı bu yeme kendini..."
Fakir Baykurt diyor ki:
"Epeyden beri kafamda gezen bu romanı Mamak Askeri Cezaevinde yatarken geliştirdim. Bitmedi, Ankara Sivil Merkez Cezaevine geçtim. Yapacak iş yok. Yazma olanağı da yok. Ne yapayım? Vurdum voltamı, kurdum romanımı.
Çıkınca da hemen yazdım... Gerçi bu romanda doğrudan doğruya cezaevi geçmiyor. Ama halkımızın
Merhaba arkadaşlar. Bugün oldukça ses getiren bir kitaptan bahsedeceğiz. Siyaseti benim gibi sevmeyen birinin bu kadar derin bir siyasete giriş yapması biraz acayip olsa da demokrasiye ve gerçekleşeceğine inanmayan bir demokrat olduğum için aslında pek gariplik bulmuyorum. :)
Şimdi şaka bir yana aslında siyasetin ne kadar “GEREKSİZ” ve “DEĞERSİZ”
ZÜBÜK'ün Özetçesi
ZÜBÜK
Zübük bir tane değil, biz hepimiz birer zübüğüz. (263)
Bizim hepimizin içinde zübüklük olmasa, bizler de birer zübük olmasak, aramızdan böyle zübükler büyüyemezdi. Hepimizde birer parça olan zübüklük birleşip, işte başımıza böyle zübükler çıkıyor. Oysa zübüklük bizde, bizim içimizde. Onları biz kendi zübüklüğümüzden yaratıyoruz. Sonra,
"Biz hüzün peygamberinin ümmetiyiz diyor ağlayabilen ağlar ağlayamayan ağlar gibi yapar"aslında bu özet bir cümledir. Gelişen ve değişen dünya düzenine karşı gül yetiştiren adamın sessiz çığlığı ,protestosu. Gül yetiştiren adam;Cumhuriyet dönemi savaştan çıkan bir toplum,halka kabullendirilmeye çalışılan bir düzen ve bu düzeni sessiz bir
