Süt ve Bal kitabını elime aldığımda bir şiir kitabı olduğundan habersizdim. Beni çeken neydi bilmiyorum. Belki bir yerlerde gördüm, adını duydum. Belki de sadece ismi çekti. İlk sayfada bir şok yaşadım. Bir şiir ve hiç hoş olmaya bir konu: çocuk istismarı .
Yüreğim sıkıştı o dakika, kapatmak istedim ama kendimi tuttum. Kitap bölümlere ayrılmış. Acıyla başlıyor, ama iyileşmeye son buluyor. Kendinle barışmayla, sevgiyle. Sevelim kendimizi, önce ondan başlayalım.
Kadın olmanın en zor yeri olan ülkelerden birinden şarimiz, Hindistan'dan. Gerçi tüm dünyada zor değil mi kadın ve çocuk olmak???