İlk başladığım zamanlar bana zor gelen ama okudukça kalemine alıştığım bir yazar oldu benim için Elif Şafak.
“Aşk” ile başlayan yolculuğum , “Şemspare” , “Siyah Süt” , “İskender” , “Havva’nın Üç Kızı” ile devam etti.
Bu kitabında roman ya da hikaye kimliğinden ziyade deneme türünde bir eser çıkarmış karşımıza.
Kadın erkek ilişkilerinden , tanıdığımız ressam ya da yazarların hayatlarına küçük küçük anekdotlarla zenginleştirilmiş hikayelerden derlenmiş bir deneme karşımızda.
Bugüne kadar kendinden söz etmeyip hep seslendirdiği kahramanlarla karşımıza çıkan Elif Şafak büyüdüğü çevreyi , kendisini yetiştiren kadınlar olan anneanne ve annesini aslında arasının iyi olmadığı babasıyla bir şekilde arayı düzeltme çabalarını anlatmış.
Daha doğrusu kendisinden olabildiğince bahsetmiş kitabındaki hikayelerin arasında.
Günümüz siyasetinden , güncel olaylara , dünyaya genel bir bakışla yaptığı seyahatlerde edindiği bilgilere kadar bir sürü kısa yazılar mevcut bu kitabında.