tez kızaran güllerden kendini sakın
sevgiler ürkütsün seni, aşk ayrı
Aşktır diye geri geldin o çekiç seslerine
bıraktın vazgeçilmez ırmakları
gönlüne kar yağdırıyorsa çocuk sesleri yetsin
dikkat et hiçbir şey ıslatmasın namluları
...çokları hüznü büyük bir değer sayarlar; onu olgun , erdemli, kafalı insanların bir özelliği sayarlar. İtalyanlar bu hale "fenalık" demekle daha uygun bir ad vermişler; çünkü hüzün her zaman zararlı, anlamsız, küçük, pısırık bir duygudur.
Kendi kazandığımız temiz dostluklar nerde, iklim ve kan dolayısıyla bağlı olduğumuz dostluklar nerde! Tabiat bizi özgür ve bağımsız yaratmış, bizse tutup kendimizi birtakım çemberler içine hapsediyoruz.