gençliğimi deşmek biçare hançerlerle,
şu rezil çağın cafcaflı üniformasını kuşanmak “üst”üm olan her elin cebimden çalması
ruhumu bir kadının saçlarının içinde hapsetmek ve
hepi topu talihin uşağı olmak; yemin olsun ki istemem bunları!
yemin olsun ki denizdeki köpük kadar,
yaz esintisinde savrulan tohumsuz,
şeytanarabası kadar dahi yok gözümde bunlar hayatımı alaya alan, beni tanımayan bu yalancı budalalarla olmaktansa yapayalnız kalmak yeğdir bana;
bembeyaz ruhumun günahı dudaklarından öptüğü
o boğuk kavgaların inine dönmektense,
en alçak damlı en yoksul evin ücra köşesine konuk olmak yeğdir bana
"sen de kendi çapında bir süper kahramansın fikret, yirmi yıldır aynı kadını sevip günde üç paket sigara içiyorsun kolay değil yani."
🎬 tabutta rövaşata
ben böyle zamanlarda sanıyorum ki, hiçbir zaman gerçek bir yaşam yaşayamayacağım; çünkü bana öyle, bütün inceliğimi, şimdiye, gerçekliğe ait bütün duygularımı kaybetmişim gibi geliyor; çünkü sonunda, kendi kendimi lanetlemişim; çünkü fantastik gecelerimin ardından üzerime hayal kırıklığı anları çullanıyor, ne kâbus!