Ya Reb În Guldeste
Ya reb în guldeste-i ya nergisê re`na esti în
Serwê gulşen ya elif ya qametê yekta esti în
în melek ya şahidê qudsî esti ya mahê felek
hor-i ya rûhi l-qudus ya nûr-i çeşmê ma esti în
Kewkeb-i şubh e esti ya xwirşîd-i ya durr-i yetîm
Ya ten-i sîmînber est ya gewherê wala ‘sti în
`Aride est în ya şu`a`ê şems-i ya bedrê munîr
Lale ya nisrîn û gul
Bana Hayyâm'dan kalan kendim oldu sadece:
Elif'ten daha çıplak bir ruhun yalnızlığı!
Sayfa 10 - SiaKitabı okudu
...Babam kelepçeli, ey baba, söylemediğin nedir kışın ağzıyla anlattığın, arzular küle bastırılmış bana sevgini vermeden, mırıldanıyorsun, geyiklerin şehrine esmek istiyorum diye. Başlangıcı başlangıcında yaralıyorum ki seni görmek istediğim gibi göreyim yeryüzünün kitabını öğreten baba elif'ten ye'ye kadar... ve beni orada eken. O gizli milat: yaban kestanesi gibi filizlenir tünellerde kayayı delen bu tanıklık, oluştu ve yükseldi... sonra sevdiği ve diktiği siyahlığı kırar. Atlar ayaklanır ve mesafelerden sonra dinlenir. Döker ve severiz, ne zaman doğacağız ey baba, öleceğiz ne zaman? Zaman, o kelepçeli ellerini getirmeden, istilacı vadime gönderilir ve ona döner ve o bahçeler basit bir esintide kalır. Tarih beni günlerinde anlatmıyor: zamandan önce buradaydık, işte burada kalıyoruz, ekinler yeşillendiğinde geyiklerin tanrısıyla... tanrısı mı ey baba bu evin büyük avlusunda bulunan! Aynısı bende batar. Dalı sarkıtılmış silah. Arpayı ve suyu atın önüne koyar. Yavaşlılığı bilir, överek mırıldanır: ey soylu at. Annemden naneyi alırsın. Sigara içersin. Kuru üzümün tanelerini seçer ve bana söylersin: yavaşça! Dizlerimin üstünde uyu hazır yorgunken...
Sayfa 19Kitabı okudu
Ey Nesîmê Seherê • Melayê Cizîrî
Ey nesîmê seherê ma di mecala sibehê
sed selaman bigehînî ji me wê padişehê
`Er`era qamet elif neyşekera şox û şepal
Nazika sîm-i ten û xwisr û zerrînkulehê
Di berê da tu bibûsî bi dused zarî û lutf
Asitan û der û dîwar û şibakên qelehê
![[̲̅t̲̅a̲̅m̲̅e̲̅r̲̅] ☾](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F325014_1710085179_AxDAP.jpg){kind=small}
400 syf.
8/10 puan verdi
Mekteb-i ışkta yine tekrar elif'ten başladım
Rabbi yessir ve là tu'assir rabbi temmim bi'l-hayr
Sayfa 198Kitabı okudu
28 Mayıs 1954
Bir dere başında inip yemek çıkınlarımıza el atıyoruz. Rüzgâr yayla çiçeklerinin meneyişli, ebrulî ve mercansı kosusunu getirmektedir. Bu, bana Karac'oğlan'ı düşündürüyor.
İncecik'ten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye
Elifin uğru nakışlı
Yavru balaban bakışlı
Yayla çiçeği kokuşlu
Kokar Elif Elif diye
Yanımda, yere bağdaş kurmuş olan bir afşar delikanlısı, İncecik'in Elbistan köylerinden biri olduğunu, İncecik'li kızlardan çoğunun Elif diye anıldığını söylüyor. «Каrac'oğlan, diyor, bu dolaylarda uzun boylu kalmıştır.>
Karac'oğlanım şiirindeki İncecik kelimesinin bir köy adı oluşunu öğrenişim beni ona daha da ısındırıyor. Şiiri, yeniden, içimden, hem de içercesine, içimden içercesine okuyorum.
Üzeri Ten ile kapalı bir ızdırap gibiyim
Varsa yoksa, işimiz, dış güçleri eleştirmek. Niye, çünkü bu kendimizi eleştirmek- ten daha kolay geliyor!
Sayfa 358 - Doğan KitapKitabı okudu
NEFİS TESKİYESİ - 2
Bundan sonra kimle ne yaşasam isim vermeden paylaşacağım. İyiden iyiye kafam rahalıyor. İkinci yazımda yine isim vermeden beş bayandan bahsedeceğim. Dördü aynı yerden biri başka bir yerden tanıdık. Bu anlatacağım bayanlardan ilk ikisinin gerçekten iyi insan olduğundan eminim diğerleri de yüzeysel iyi olabilir düşüncesindeyim. Çünkü ilk ikisi