Köşeyi dönmeden önce daima dönüp arkalarına bakarlardı, çünkü anneleri de daima camdan el sallayıp onlara gülümserdi. Annelerinin bu gülümsemesi olmasa, o gunu atlatamazlarmış gibi gelirdi; çünkü ruh halleri nasıl olursa olsun, o anaç yüze attıkları son bakış muhakkak ki gun ışığı gibi ısıtırdı iclerini.