suyum kan/
ekmeğim kan/
elim yüzüm kan içinde
köpük köpük
kan içinde düşlerim
Elim yakında iyileşir, o bir şey değil. Aklım ve ruhumsa asla iyileşmeyecek.
Sayfa 289Kitabı okudu
"Mevt, ehl-i dalalet için bütün mahbubatından elîm bir firak-ı ebedîdir. Hem kendi cennet-i kâzibe-i dünyeviyesinden ihraç ve vahşet ve yalnızlık içinde zindan-ı mezara idhal ve hapis olduğu halde, ehl-i hidayet ve ehl-i Kur'an için, öteki âleme gitmiş eski dost ve ahbablarına kavuşmaya vesiledir."
Sayfa 39Kitabı okuyor
Sensin her mısrama ilmek ilmek işlediğim konu
Zira elim mühürlü, senden gayrı her şey memnu
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Sayfa 1618Kitabı okuyor
Ben minicik bir kulum ,yalanı bilmez dilim,sana dönüktür elim. Elimi doldur Rabb'im, yüzümü güldür Rabb'im
Sayfa 14Kitabı okuyor
"Benim için Tanrı olan sağ elim,
savaşmak üzere tartmakta olduğum mızrağım,
yardımcı olsun şimdi bana! Sana adıyorum, Lausus, şu eşkıyanın bedeninden soyulacak
eşyaları, Aeneas'tan aldığım ganimetle
seni donatacağım!"
Sayfa 377Kitabı okudu
Uçuk pembe dudaklarından gözlerine yayılan tebessümün geçiciliğini görmeyenler, ondaki bu elim istidadı kolayca gözden kaçırabilirlerdi.
Sayfa 194Kitabı okuyor
"Bazı günler holdeki saatin tiktaklarını dinliyorum. Ve beni bekleyen bütün o saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri, haftaları, ayları, yılları düşünüyorum. Onlarsız geçecek olan onca zamanı. O zaman, nefes alamıyorum; sanki biri kalbimin üzerinde tepiniyor, Leyla. Elim ayağım tutmaz olmuyor. Öyle bitap düşüyorum ki, bir yere yığılıp kalmak istiyorum."
Sayfa 146Kitabı okuyor
Ne zamana dek bedenim acılar içinde, gönlüm coşkudan yerinde duramaz hâlde kalacak? Ne zamana dek dilimin ucuna binlerce kelime gelecek de dudaklarımı tek birini bile söylemeye ikna edemeyeceğim!? Gönlüm yaralı, canım yorgun... O yüzden mi suskunum yoksa? Zor durumdayım: Ölmüyorum ama sana kavuşmaya yetecek dermanım da yok. Böyle ortada kalakaldım işte, elim mahkûm sabrediyorum. Ancak sabrım da tükeniyor, fazla idare etmez beni.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Sen: Yeşil ekinsin, sen beyaz gümüş..
Sen: Mavi denizsin sise bürünmüş...
Sen: Sevda sırrının düğümlerisin.
Sen: Her güzelliğin canlı sergisi
Sen: Kalp yarasının em'i, sargısı...
Sen: Benim dileğim, Hakk'ın vergisi..
Sen: Gönlümde saplı aşk hançerisin.
Sen: Koyu gölgesin yaz sıcağında
Sen: Olgun meyvesin dal kucağında
Sen: Korsun, alevsin aşk ocağında
Sen: Gadir Allah'ın şaheserisin.
Sen: 'Ben'sin, gel gör ki ben 'sen' değilim
Sen: Benim düşüncem, ruhum ve dilim
Sen: Benim gözlerim, ayağım, elim...
Emin ol, sen bana benden berisin.
Abdurrahim Karakoç
16. Bölüm : Dans Edelim Mi?
"Dans edelim mi?" diye sordu.
"Burada mı?"
"Burada."
"Tek başımıza mı?"
"Tek başımıza."
"Ama müzik bile yok..."
"Müziğe ihtiyacımız yok. Bizim sessizliğimiz var..."
Efe bana elini uzattı. Titreyen elim onun elini tutarken ayağa kalktım. Soğuktanmı yoksa heyecandanmı titriyordum bilmiyordum.
Ürkek ve küçük bedenim onun kolları arasına girdiğinde evime hoş geldiğimi hissettim.
Onun kolları arasında olmak kendi evimin kapısının zilini çalmak gibiydi.
her şeyin yolunda olduğu o yol nerede
her şey elimizdeyse benim elim nerede
