Elimde sayfalar ve satırlarda dirilmiş bir hayat

Merhabalar, öncelikle inceleme videosu için buyrun... youtu.be/HhfitzlVGJ0 Bir insan görüyorum. Kendini nesneleştirirken ‘kendi’nden hiç vazgeçmemiş. Bırakmamış ki aksın nehirle beraber. Gelip geçenlere öylece bakıp gitmiş. Kendi yolundan ilerlerken her şeye direnmiş ve göğüs germiş. Fakat ‘ben’ sandığıyla yüzleşmemiş. İçinden çıkamadığın aynalarla dolu bir odaya hapsetmek gibi kendinden vazgeçmemek. ‘Ben’ olduğunu sanırsın bir yerlerde ve evrende tek bir şey dahi sabit kalmazken, ‘sen’ diretirsin ya kendin olmakta. Varoluş kaygılarından başka nedir bu tanımlanma çabası bilmem. Hem girip oturursun bir kaba, hem de seni kim nereye oturtursa taşmadan duramaz ya öbür yanın. Öbür yanım der kurtulursun kendinden işte tam da orada. Tamam açık konuşmaya başlıyorum. Kitap okumaktan çok bazen, insan okumaya tutkunum. Biyografi okumayı sevdiğimi bilmiyordum. Sevdiğim sanatçıların biyografilerini okumak, anlamakmış belli ki neden sevdiğini. Sanat ayrı sanatçı ayrı demeyin sakın. Kendini satırlara akıtmak kolay mı sanırsınız? En başta dediğim nesneleştirme hali. Satırlarda gördüğün aynada gördüğüne o kadar da benzemez aslında. Aynalar pek bir şey de göstermez ki zaten. Teoman’ı okudum. Teoman’ı gördüm. Sonra Teoman gitti. Elimde sayfalar ve satırlarda dirilmiş bir hayat. ‘Logos’a varmış ya kitabın sonunda hani. Biliyordum son sayfaların siyahlığı ışıklar kapandığından değil, yeni bir günün ilk ışıklarına biraz daha vakit olduğundan.

Fasa FisoTeoman · Hep Kitap · 20181,650 okunma