Anla Mona Roza ben bir deliyim!
Açma pencereni perdeleri çek,
Mona Roza, seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza, ben bir deliyim
Açma pencereni perdeleri çek...
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Mevsimi aşka çağıran kuşların nerde senin
Güze el değdirmeyen ellerin nerde?
Boşver be yaşı başı! Gönlün ne kadar şık sen ondan haber ver?..
Şöyle atıp koyu grileri-siyahları sabahtan,
sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?
Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını.
Gelene geçene yol verme girsin diye içeri ama gömme başını toprağa bir çift güzel göz uğruna.
Bilirim yine yeşerecek bir çiçek bulursun
...
Bana ne Paris'ten
Newyork'tan Londra'dan
Moskova'dan Pekin'den
Senin yanında
Bütün türedi uygarlıklar umurumda mı
Sen bir uygarlık oldun bir ömür boyu
Geceme gündüzüme
Gözlerin
Lale Devrinden bir pencere
Ellerin
Baki'den Nefi'den Şeyh Galib'den
Kucağıma dökülen
Altın leylak
...
Sezai karakoç
Tarif edememek...
Anlatamamak...
Iletisebilmek adına kelimeleri icat eden atalarımıza aşkolsun!
Ellerin, gözlerin ve harflerle kirlenmemiş sesin görkemine
bıraksalardı keşke kaderimizi.
Belki bir medeniyet gelistiremezdik ama
Anlatamamanın ezikliğiyle kendimizi parçalayıp
Ruhsal buhranlar da yaşamazdık..
Susun!
Çünkü bana söyleyeceğiniz herşeyi ya daha önce birileri söyledi
Ya da bir yerlerde okudum.
Ve ben o kadar çok şey görüp geçirdim ki
Tahammülüm kalmadı artık.
Gerçek olan tek birşey var
Şu an burda olmak zorunda olduğum için
Olmak istediğim yerde olamıyorum.
Ve birgün
Burda olmak zorunda olmadığım zaman
Olmak istediğim yerde olacağım.
Bedenimle ya da ruhumla... / ali lidar
Düşemem, henüz değil.
Uyanıyorum, saat 2. Daha sabah olmamış. Kapat gözlerini diye telkin ediyorum kendimi, bir yanlışlık oldu şimdi tekrar uyursun.
Hayır, bir yanlışlık yok biliyorsun. Ağlarken uyuyakalmıştın anımsıyorsun. Ellerin yüzüne gidiyor, şiş. Hatırlamıyorsun, bu daha çok acı veriyor.
Karanlık.. korkuyorsun, bir nedeni yok. Bir zamanlar hayatındaki o