Sevmek Neymis Bir Gun Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine
hecehecesanayazıldıkelimeler
Bana anlatmak için biriktirdiğin yalan dolu cümleler, buz kesmiş ellerin, sevgiden yoksun kalbinle çağırıyorsun beni, daha bir kaybetmem için benliğimi bağıra bağıra çağırıyorsun ismimi...
-MONA ROSA-
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Geyve'nin gülleri ve beyaz yatak.
Kanadı kırık kuş merhamet ister.
Ah senin yüzünden kana batacak.
Mona Rosa. Siyah güller, ak güller.
Ulur aya karşı kirli çakallar,
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa.
Mona Rosa bugün bende bir hal var.
Yağmur iri iri düşer toprağa,
Ulur aya karşı kirli
Denize bakan evler gibiydim seninle. Dur, geliyorum ellerin ne güzel öyle.
-İlhan Berk
Silebilirsin... Yanlışlıkla çizdiğin her ne varsa, yabancı ellerin kömür karası elleriyle kirlettiği her sayfayı ... Silebilirsin... Silememiş olsan da koparır atarsın bir çırpıda, az da olsa izi kalsa da korkma... Peki kurşundan bir kalemi dayayıp şakağına, çizebilir misin? Çizebilir misin mutluluk denen saçma sapan bir duygunun o çöpten resmini? Pembe bir panjuru, masmavi gök yüzünü pamuk tarlasına döndüren bulutları... Çizebilir misin?... Sürebilir misin esen o mis gibi rüzgarın kokusunu saçlarına? Daha dalından yeni koparılmış o esintinin tadını alabilir misin avuçlarınla?... Peki ya yazabilir misin her bir yağmur tanesinin hikayesini? Sadece şairlerin kullandığı kaldırımları, üzerlerinde yitip giden hayatları... Yazabilir misin?... / Volkan Şentürk