"Kendinden nefret etmeye başladığını nasil anlarsın biliyor musun?"
Sessiz kaldım, çünkü yüzmeyi bilmediğim sularda çırpınmak yalnızca daha hızlı boğulmama sebep olurdu.
Sessizliğim tebessümüne bir yük gibi binmişti;indi dudak kıvrımları, bıraktı üzerindeki gülümsemeyi.
"Aldigin nefes bile boğazından geri tepiyorsa..."
Sayfa 288