Pierre Loti nin gazete yazısı
"Türkler katliam yapıyorlar! Bugün bunun tam aksine Türkler katlediliyorlar diye bağıralım. Evet. Türkler katlediliyorlar. Yaralıların vücutları açıkça kesiliyor, karılarına tecavüz ediliyor, mahalleleri yakılıp yağmalanıyor. Kim tarafından Makedonya'da 10 yıldan beri öldürme sanatını yürüten vahşi asker çeteleri tarafından nokta ve bu cinayetler hangi prensib uğruna işleniyor? Medeniyet adalet ve hürriyet uğruna nokta ve ağzı bu yüce kelimelerle dolu olan bütün Avrupa hep birlikte bu kadar kötülüklerin yapıcılarını sevinçle alkışlıyor. Ne acı şey! Ne unutulacak durum!
Türkler kahramanca yenildiler nokta onlar yalnız 4 devletin orduları ile çarpışmadılar nokta onların daha Zorlu düşmanları da vardı nokta açlık, kıtlık ve Ordu'nun bütün sınıflarındaki düzensizlik... Yeryüzünde hiçbir asker işittiniz mi bu kadar acıya, yokluğa katlanabilen? Aynı durum ve şartlarda başka askerlerin hiç çekinmeden başvuracağı yağma ve katalden Türk askeri çoğu zaman asil bir küçümseme ve feragetle sakınabildi nokta gerçi bugün haksızlık Zafer kazandı; fakat yarın gerçek ortaya çıkacaktır. Şimdiden haksızlığa karşı yüksekten haykıran sesler geliyor."
Sayfa 256Kitabı okudu
Bu siyasi istikrarsızlıktan daha kötüsü, parti ve siyasi gruplar arasındaki ilişkilerin düşmanca olmasıdır. Sık sık yer değiştiren iktidar ve muhalefet hiçbir konuda bir araya gelip uzlaşmayı denemedi bile! Rumeli-i Şahane ya da Avrupa-i Osmani ateşler içinde elden giderken oturup anlaşamadılar, uzlaşıp milli politikalar geliştirmediler.
Burası Fransa değil, bakma coğrafi olarak Avrupa'da olduğumuza, burası Doğu medeniyeti Şehsuvar. Bizde hayat daha serttir, daha acımasız... Başka ihtimal yok, ya zalim olacaksın, ya mazlum, ya katil ya da kurban. Evet, vaziyet bu kadar mühim.
Sayfa 181Kitabı okudu
Herhalde yakında herkes, Avrupa ülkelerinde olduğu gibi,otomobille dolaşacakmış! Hepsi birbirinin aynı olan otomobillerle. Yalnız plaka numaraları farklı olacakmış. Ama işte, ata-babalarımızın ustalıkları unutulup gidiyor! El işleri, el sanatları kaybolup gitti. Oysa insan ruhunun aynası, el hüneri, göz nuru değil midir?
"la vie est bréve - hayat kısacık..
un pen de reve - azıcık hayal,
un oen d'amour - sevgi, azıcık..
et puis bonjour - derken merhaba...
la vie est vaine - hayat anlamsız..
un pen de peine - biraz ıstırap
un pen d'espair - ve umut yalnız
et puis bonsoir - derken elveda...
sofya'da hayat güzel geçiyordu
fransızcamı
_İnsan, kim olduğunu ancak felakete uğradığında gerçekten anlıyor.
_Önemsiz bir şahsiyet olan bu Habsburglu kadının kurduğu neşeli, tasasız oyun dünyasına devrim dalıvermeseydi, o da gelmiş geçmiş yüz milyon kadın gibi sakin sakin yaşayıp gidecekti. Dans edecek, sevecek, gülecek, süslenecek, çocuklar doğuracak, en sonunda da sessizce bir yatağa
