Kitap, sessiz ve tek taraflı bir aşkın psikolojik çözümlemesini bize sunmaktadır.
Tamamı mektup olan bir kitap.. Adını bilmediğimiz kadın kahramanımızı ömrü boyunca sevdiği ama kendisini asla tanımayan eski komşusu olan yazar R'ye yazdığı mektup ile tanıyoruz. Mektubu alan yazar R. üzerinde ne bir adres ne bir isim görebilir. Ve okumaya başlar...
Mektup yani aslında kitap...."Hiçbir zaman beni tanımamış olan sana" cümlesi ile başlar ve "Seni Seviyorum, seni seviyorum...elveda..." ile biter.
Okunduğunda mektubu yazan kadının fazlasıyla cümleleri abarttığı yorumları yapılmış. Ama ben okuduğum da öyle düşünmedim, herkes farklı yaşayıp, farklı düşünebiliyormuş demek ki...
Kadının yaşadıklarını yazdığı mektubu okurken asla bir mektupmuş gibi okumuyoruz, yazarın anlatımı bizi öyle içine çekiyor ki kadının hislerini daha çok anlıyoruz.
#stefanzweig kitaplarını seven bir okuyucu olarak bu kitaptaki duygular bana geçti diyebilirim.
Stefan Zweig kitapları içinde belkide bana en farklı hissettiren bu kitaptı.
Şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Adnan YÜCEL
Gurbet o kadar acı
Ki ne varsa içimde
Hepsi bana yabancı,
Hepsi başka biçimde.
Eriyorum gitgide;
Elveda her ümide.
Gurbet benliğimi de
Bitirmiş bir içimde.
Ne arzum, ne emelim...
Yaralanmış bir elim
Ben gurbette değilim,
Gurbet benim içimde.
Kemalettin Kamu