Bu kitabı henüz okumadım. Okuyacağım kitaplar arasına da bugün ekledim. Yine de bu durum, kitaba inceleme yazmayacağım anlamına gelmiyor çünkü bir kısmı PDF olmak üzere farklı derlemelerinden okuma şansı bulmuştum. Sadece bu kitabında meseleyi nasıl bağladığını bilmiyorum. Bunun dışında, 
Jürgen Habermas ve onun
Her sosyalist devrimde, proletarya iktidarı ele geçirme sorununu çözdükten sonra ve mülküzleştirenlerin mülksüzleştirilmesi ile bunların direnişlerinin ezilmesi görevi ana hatlarıyla başarıldığı ölçüde, ortaya kaçınılmaz olarak kapitalizmden üstün bir toplumsal sistemin yaratılması sorunu, yani emeğin üretkenliğinin arttırılması ve buna bağlı olarak emeğin daha iyi örgütlenmesini sağlaması sorunu çıkar.
Devlet nedir? Geçmişte ve günümüzde ne için varoldu?
Zorun örgütlenmesi olan devlet, toplum gelişiminin belirli bir aşamasında, toplumun uzlaşmaz sınıflara bölündüğü, ve görünüşte toplumun üzerinde duran ve belirli ölçüde toplumdan ayrı olan bir otorite olmaksızın toplumun varolmayacağı zaman ortaya çıkmıştır. Sınıf çelişkilerinden çıkan devlet, "en güçlü sınıfın, iktisadi bakımdan zengin olan, ve bunun sayesinde, siyasal bakımdan da egemen sınıf durumuna gelen ve böylece ezilen sınıfı boyunduruk altında tutmak ve sömürmek için yeni araçlar kazanan sınıfın devleti" olur.
"İşte bundan ötürüdür ki, antik devlet, her şeyden önce, köleleri boyunduruk altında tutmak için, köle sahiplerinin devletiydi: tıpkı feodal devletin, serf ve angaryacı köylüleri boyunduruk altında tutmak için soyluların organı, ve modern temsili devletin de, ücretli emeğin sermaye tarafından sömürülmesi aleti olması gibi".
Veganlık pratiktir, sömürüden uzak devrimci bir yaşam biçimidir. Veganlar insan sömürüsünden uzaklaşamıyor olsa da, o konuda eksikliklerini zamanla kapatacaktır. Hayvanları mal ve kaynak olarak görürken kendilerine devrimci diyenlerle aynı yolda yürümek zor geliyor şimdi, böyle bakınca anlayışlı olunabilir. Sosyalizm ise teoride devrimci, pratikte
Eğitim, bireylerin hem uzmanlaşmasına hem de vasıf inşa etmesine hizmet etmeli ve bu sayede bireyler yalnızca işe yerleştirilmek yerine birden fazla işi yapabilecek niteliğe sahip olmalıdır. Mesleki vatandaşlık zamanın toplumsal örgütlenmesini iyileştirmeli ve bu sayede iş ve işdışı, çalışma ve boş zaman, üretim ve emeğin yeniden üretimine yönelik etkinlikler sadece şanslı bir azınlık için değil, toplumun geneli için ulaşılabilir olmalıdır. Bu yaklaşıma göre kariyer hedefleri ana akım kurumsal yaklaşımların dayatmalarına göre değil, evrensel sosyoekonomik hakların ve temel gelirin güvencesi altında kendi ritmini yakalamalıdır.
