Kollontay, 1908'de Kadınlar Günü vesilesiyle yazdığı makalede, önce bağımsız bir emekçi kadın örgütünün burjuva feminizmine verilmiş bir taviz olduğu argümanını oluşturuyor ve ardından bu argümanı yapıbozuma uğratıyordu. Bu polemikten uzun bir alıntı yapmakta yarar var:
Ama şimdi bazıları diyecek ki, kadın işçilerin ayrı durması neden? Neden özel bir "Kadınlar Günü"; emekçi kadınlara özel bu broşürler, işçi sınıfı kadınlarına özel toplantılar, bu konferanslar neden? Bu, son tahlilde, feministlere ve burjuva süfrajetlere verilmiş bir taviz değil midir?
Yazarlık Atölyesi
TUTSAKLIKTAN ÖZGÜRLÜĞE
Umay ayağa kalktı, dışarıdan garip sesler geliyordu. Pencereyi açtı bir de ne görsün: Kafasız insanlar gördü. Hemen camı kapatıp kendini kenara çekti. Duvara yaslanıp
"Sizi bilmem ama ben, her 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nde bir erkeğe teşekkür ederim. 'Mustafa Kemal Atatürk' Adaleti de mucizeyi de bize tattıran Atam. "
Dünkü 8 mart yürüyüşüne korkup gitmedim ve 10 yıl sonra olaysız geçen ilk yürüyüş oldu... nasipsiz miyim anlamıyorum ki