İnsanlığın karşılıklı olarak birbirine bağımlı olduğunun kabul edilmesi ve çocukların da değişen bir dünyada, karşı koyulamaz insani özelliklerini ortaya koyabilecekleri şekilde eğitilmeleri gerektiğini vurgular.
Çocuk kendi kendisinin mimarı olmak ister ve kendi bireysel tarzında davranmak ister...
Maria Montessori,
Her insanın dünyaya belirli bir amaçla geldiğini, ancak yaşamı içerisinde bu amacın bilinçli olarak farkına varmadığını söyler...
Yetişkin, çocuğun “benliği” ile kendi ben”liği arasında kesin bir mesafe koymak zorundadır. Kendi duygu ve düşüncelerini, bambaşka bir gelişim aşamasında bulunan ve farklı bir kişiliği olan çocuğa aktarmaya hakkı yoktur.
Küçük çocuklar için önemli olan, yaptıkları işin sonucunda bir hedefe varmak değil işin yapıldığı süreçtir. Yani ellerini yıkayan bir çocuk, elleri temizleneceği için mutlu olmaktan çok onları yıkama süreciyle ilgilenir. Bu; giyinme, oyuncakları toplama, bulaşık yıkama gibi çocuğun yapmaktan hoşlandığı tüm işler için geçerlidir.
Özgürlük kavramının sorumluluk kavramıyla bağlantılı olması gerekir. Birisine ne kadar özgürlük tanırsanız o kişinin o kadar sorumluluk üstlenmesi gerekir. Neyi yapmak isteyip neyi yapmak istemediğinize dair alınan karar, Montessori'nin düşündüğü özgürlük içselleştirilmesidir.