Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Sana bir şair ya da keskin dilli biri geldiğinde ayıbını ve namusunu ondan satın al
Hasan-ı Basrî, Haccâc’ın ölüm haberini aldığında şükür secdesine kapanmış, daha önce ona karşı gizlediği duygularını artık açığa vurmuş ve şöyle demiştir: “Allah’ım! Onu öldürdün, gittiği yolu da artık aramızdan kaldır”.
Kendisinin ayıbını bilmeyen hiç kimse yoktur.
“Eğer ben senin rızanı talep etmezsem ve eziyetinden de sakınmazsam,
Benim şu günümde yıldızlar kaybolmasın.
Sabahleyin onun ağıtçıları, üzerine ağlasınlar.
Ben seninle barışan sulhçü kimselerle barışırım.
Senin barışmadığın kimselerle ben savaşırım…
“Ey İnsanlar! Allah’ın haramlarını işlemeyin. Sabretmek, Allah’ın azabına katlanmaktan daha kolaydır”
Haccâc, sert bir idareci olarak bilinmektedir. Bunu bizâtihi kendisi de kabul ederek “Sert idârecinin ve sert hükümetin pek az kişiye zararı dokunacağını, fakat zayıf bir idârecinin ve zayıf bir hükümetin zararının herkese olacağını'' söylemiştir.
“Emerallahu bi’l-vefâ ve’l-adl” (Allah vefayı ve adaleti emretti)
Haccâc, Süleymân’ı veliahtlıktan azlederek oğlu Abdülaziz’i veliahtlığa getirmek isteyen Velid b. Abdülmelik’e destek vermişti. Bundan dolayıdır ki Haccâc, “Velid benden önce ölür de Süleyman b. Abdülmelik’in eline düşerim” diye korkuyordu. Bu yüzden Haccâc’ın, Süleymân’ın hilâfete geçmesinden önce canını alması için Allah’a duâ ettiği rivâyet edilmektedir. Haccâc, Süleymân b. Abdülmelik hilâfete geçmeden önce ölmüştür . Fakat Süleymân b. Abdülmelik, Haccâc’a olan kinini âilesinden çıkarmıştır.
“Sen köleni atın üzerinde taşı da ölürse ölsün, kalırsa kalsın”
“Nice az bir topluluk, Allah’ın izniyle kalabalık bir topluluğa gâlip gelmiştir”
Haccâc, Kûfe’de minbere çıkarak Kûfelilere şu aşağılayıcı konuşmayı yapmıştır: “Ey Kûfe’liler! Sizinle aziz olmak isteyen bir kimseyi Allah aziz etmesin. Sizinle zafer kazanmak isteyeni de Allah muzaffer kılmasın. Şimdi bizi bırakıp gidiniz, düşmanımızla yapacağımız savaşta bizimle birlikte bulunmayınız. Haydi, yahudi ve hıristiyanlarla birlikte Hîre’ye gidip yerleşiniz.
“Süvârileri ile her yerde ve hiç bir yerdeydi”
Ben Haccâc b. Yûsuf’um. Allah’a yemin ederim, ben neyi vaad edersem, onu aynen yaparım.
“Allah o memleketi size bir ibret olarak verdi ki, o, korkudan emin ve sâkindi. Rızkı da kendisine her bir yandan bol bol geliyordu. Fakat o, Allah’ın nimetlerine nankörlük etti de Allah da ona işlemekte ısrar ettikleri yüzünden açlık ve korku elbisesini onlara tattırdı”