Hayatın diğer birçok alanında olduğu gibi, bir şeyi elde etmek için harcanan, o şeye adanan zaman -ki zaman şeyin ne olduğuna göre farklılık gösterir- o şeyi elde etmekten daha değerlidir. Çünkü sonunda ne elde edeceğimizi hiçbir zaman bilemeyiz
Sayfa 41Kitabı okudu
"Burada bir konuya dikkat çekmek isterim; bu iki bacaklılar onlara köpek denmesine nedense alınıyordu. Bizi sevdiklerini, bize hayran olduklarını söylüyor ; sonra da bizim ismimizi, ırkımızın o güzel ismini hakaret olarak kullanıyorlardı. Her neyse."
Sayfa 62 - Portakal Kitap
"Bazen geçici sahiplerim benim yüzümden dükkân sahipleriyle tartışıyorlardı. Bense ne olup bittiğini anlayamıyordum. Sanırım tüylü bir canlının inlerine girmesinden hoşlanmıyorlardı. Bunlar ya cahil ya da doğuştan gerizekâlıydı."
Sayfa 69 - Portakal Kitap
"İnsancıklar bağlanmadan sevmeyi bilmiyordu."
Sayfa 71 - Portakal Kitap
İnsanlar farklı dillerde konuşuyordu. Ne saçmalık! Kanişlerin başka, goldenların başka, Alman çoban köpeklerinin ya da Belçika çoban köpeklerinin başka dilde konuşup havladıklarını düşünsenize! Gerçekte her köpeğin, her birinin havlaması farklıdır. Boyutuna ya da ırkına göre çeşitlilik gösterir. Ama bu çeşitlilik sadece tını ya da ses kaynaklıdır. Sonuçta her havlama "Hav, hav!" dır; ne azı ne de fazlası. Ve anlamı her yerde aynıdır.
Sayfa 76 - Portakal Kitap
"Biz köpekler henüz gerçek olmamış şeyler hakkında kendimizi yiyip bitirecek kadar aptal değilizdir.
...
Ha evet, tehlikeleri önceden hissederiz ama faydasız düşüncelerle kendimize zarar vermeyiz. Ortada bir sorun varsa gereğini yaparız, o kadar."
Sayfa 76 - Portakal Kitap
"Yol yüründükçe var olur."
Sayfa 81 - Portakal Kitap
"İnsanların mutsuzluğunu hissediyor, kendi mutsuzluğumuz gibi yaşıyorduk."
Sayfa 89 - Portakal Kitap
"İnsancıkların işleri işte ; istemeseler de gülümser, hissetmedikleri şeyleri söyler, gerçek hislerini saklarlar."
Sayfa 92 - Portakal Kitap
"Bir de ne rehber köpek ne de ev köpeği olanlar var; hani şu sokaklarda, caddelerde üstleri pireli, kimine uyuz bulaşmış olanlar. İşte onların hâli fena! O köpekler vicdansız insanların kurbanları.
Bazı insanlar benim ırk kardeşlerime oyuncak bebek muamelesi yapıyor ; bugün satın alıp yarın onlardan sıkılıyorlar. Bu köpeklerden bazıları şanslı oluyor. Vicdan sahibi, iyi yürekli iki bacaklılar onları sokaklardan kurtarıp evlerine götürüyor, tedavi ediyor, besliyor ; geri kalan günlerini, aylarını ya da yıllarını sahibinin yanında ve sıcak bir evde geçirmesini sağlıyorlar. "
Sayfa 165 - Portakal Kitap
"İnsanların kulaklarıyla ilgili dertlerinin bedelini de biz ödüyoruz ; içimizden bazılarının kulaklarını kesiyorlar. Sonra da kalkıp bizim vahşi olduğumuzu söylerler! Bazı insanlar henüz evcilleşmemiş!"
Sayfa 175 - Portakal Kitap
"... bir hayvana eğlence olsun diye acı çektirmek ya da onu öldürmek korkunç bir şey!"
Sayfa 204 - Portakal Kitap
"Hayvanların ruhunun olup olmadığını soran insanlar var. Bence ruhunuz var; hem de bizim ruhumuzdan daha yüce, daha temiz ve daha asil bir ruha sahipsiniz.
...
Biliyor musun ; insanın en iyi dostunun köpek olduğu söylenir. Ne kadar doğru! Ve sizin gibi varlıkların yanında yaşayan insanlar ne kadar da şanslı! "
Sayfa 206 - Portakal Kitap
Bir köpeğin gözünden biz insancıklar
“İnsancıklar bağlanmadan sevmeyi bilmiyordu. Çocukları oluyor, çocukları büyüyor, onlarla aralarındaki bağ hiç kopmasın istiyorlar; temas kurmaktan hiç vazgeçmiyorlardı. Bundan vazgeçmek, doğalarına karşı koymaktı onlar için. Kendileri için büyüttüklerinden ayrılmak istemiyorlardı.”
Sayfa 217