Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Ben ne Tanrı’yla konuştum Ne de cenneti ziyaret ettim Yine de tam biliyorum orayı Verilmiş gibi sanki biletim
Sonsuzluk demiş Emily Dickinson, şimdilerden oluşur. Peki insan yaşadığı anda olmayı nasıl başarabilir ? Öteki şimdilerin hayaletlerinin araya girmesini nasıl önler ? Kısacası nasıl yaşayabilir ?
Sayfa 19 - Domingo YayıneviKitabı okuyor
Reklam
Sonsuzluk, demiş Emily Dickinson, şimdilerden oluşur. Peki, insan yaşadığı anda olmayı nasıl başarabilir? Öteki şimdilerde hayaletlerinin girmesini nasıl önler? Kısacası, nasıl yaşayabilir?
Emily Dickinson
Hiçbir zaman bir daha gelmeyeceğidir Hayatı bu kadar tatlı yapan.
Yaralanmış "niçin"idir aşkın Bütün söyleyebildiği - İki heceden yapılmışsa da Kırar en koca kalpleri.
Sayfa 56 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Bir Kalbi kırılmaktan koruyabilsem Yaşamış olmayacağım boşuna Bir Hayatı Acıdan kurtarabilsem Bir Ağrıyı dindirebilsem ya da Ya da bayılan bir Ardıç Kuşunu Koyabilsem yeniden Yuvasına Yaşamış olmayacağım Boşuna.
Sayfa 43 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Nasıl da sıkıcıdır - Birisi - olmak!
Sayfa 20 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Öyle küçük bir şeydir ki ağlamak - İç çekişi öyle kısa bir şey ki - Yine de - bu boyutlarda - İşlerle Ölürüz biz erkekler ve kadınlar!
Sayfa 20 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Bir Dünya yitirdim - geçen gün! Buldu mu Kimse?
Sayfa 18 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Reklam
"Onlar beni seçmediler" - dedi - "Bendim onları seçen"!
Sayfa 9 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Yürek! Onu unutacağız! Bu gece - sen ve ben! Sen verdiği sıcaklığı unutabilirsin - Işığı unutacağım ben! İşini bitirdiğinde, ne olur söyle Ki hemen başlayayım! Çabuk ol! yoksa sen oyalanırken Ben onu hatırlarım!
Sayfa 8 - İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Bir daha asla gelmeyecek olmasıdır Hayatı bu kadar tatlı kılan. -Emily Dickinson
Sayfa 200Kitabı okudu
I felt a Funeral, in my Brain, And Mourners to and fro Kept treading - treading - till it seemed That Sense was breaking through - And when they all were seated, A Service, like a Drum - Kept beating - beating - till I thought My mind was going numb - And then I heard them lift a Box And creak across my Soul With those same Boots of Lead, again, Then Space - began to toll, As all the Heavens were a Bell, And Being, but an Ear, And I, and Silence, some strange Race, Wrecked, solitary, here - And then a Plank in Reason, broke, And I dropped down, and down - And hit a World, at every plunge, And Finished knowing - then -
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.