Yazarın ilk kitabı olan Üst Kattaki Deli Kadın, Bronte kardeşler hakkında. Charlotte, Emily ve Anne. Jane Eyre, Uğultulu Tepeler ve Agnes Grey. Ben içlerinden sadece Uğultulu Tepeleri okuduğum için Emily'i tanıyorum. Ayrıca yazarlara veya miraslarına fazlaca bir ilgi duymuyorum. Dolayısıyla okurken bazı bölümler biraz sıktı beni şimdi yalan söylemeye gerek yok. Ama Orville ve Samantha arasında geçen diyaloglar güzeldi, komikti. Yani yazarın bilgi verdiği kısımlar hariç espirili bir anlatımı vardı.
≈Spoiler≈
Hans'ta bir şeyler olduğunu anlamıştım ama gazetecinin o olduğunu anlamamıştım. Gerçekten çok üzüldüm ve hayal kırıklığına uğradım. Orville ve Sam'in kuyunun başında yakalandığı zaman... Ne kadar kolay insanları karalamak, iftira atmak. Üzüldüm gerçekten. Tamam bir profesör ve bir öğrenci aşk yaşasın demiyorum çünkü bunu suistimal edenlerde olabilir gerekli bir koruma kuralı bu. Fakat mezun olan bir öğrenciyle aşk yaşamasında ne sıkıntı var? İkisi de yaşını almış, akıllanmış insanlar bu onların kararı siz hiç bir şey diyemezsiniz.
Tristan karakterini hiç sevmedim. Rebecca ile sevgiliyken Alice'i hamile bırakıyor dolayısıyla onunla evleniyor ama Rebecca ile ilişkiyide bitirmiyor. Böyle bir ahlaksızlık yok cidden. Rebecca'nın da hala o adamın yanında durabilmesi saçma. İnsan da bir gurur olmalı bence.
En son Orville ve Sam evlendi ama daha detay verilseydi keşke. Merak ediyorum, nerde, nasıl, ne zaman. Çok kısaca değinmiş sadece :(
Evet dediğim gibi bazı kısımlarda sıkılsamda yine de güzel bir kitaptı.
658 syf.
·
Not rated
Kitap şimdi bitti. İşin aslı epeyce alıştığım ve sevdiğim Jane’den ve onun dünyasından ayrılmanın garip hüznünü yaşıyorum. Başından beri üçüncü bir kişi, bir gölge olarak takip ettiğim hikayenin bittiğini gördüm ve karakterleri ardımda bırakarak o dünyadan ayrıldım.
Kitapla ilgili söyleyeceklerime gelirsem:
Üç öykücü kız kardeşten biri olan
Öncelikle kitabı elime ilk aldığımda sevgili Jane Austen'nin genelde ilişkilerini nefretle başlatıp daha sonra tutkulu bir aşka dönüştürdüğü karakterlerininkine benzer bir aşk hikayesini okuyacağımı sanmıştım. Sanırım bunun nedeni romanı, Gurur ve Önyargı'yı bitirmemden hemen sonra okumaya başlamamdı. İlk on sayfadan sonra fena hâlde yanıldığımı anladım. Heathcliff ve Catherine bir Jane Austen çifti olmaya, ilişkilerinin ''romantizm'' çatısı altında nitelendirilmesi ne kadar abes ise o kadar uzaklar. Ama konumuz bu değil, tabii ki. Birbirlerini seven ama kavuşamayan sıradan çiftlerden bahsetmiyoruz burada, ilişkileri baştan sona sağlıksız, zehirli hâtta kendileri bile belli bir noktada bir diğerini kendisinin ''katili" olmakla suçluyor. Eh haksız olduklarını söyleyemeyeceğim doğrusu. Emily Brontë, roman boyunca okurunun duygularıyla oynamaktan zevk alıyor. Tam sempati duymaya başladığınız bir karakterle karşılaşıyorsunuz ki -tabii bu 10 saniye falan sürüyor- o karakter kendi kendini sizin gözünüzde yerin dibine sokmayı beceriyor. Bu da bir şekilde romanı daha iyi yapıyor. İlk sayfalarından itibaren kendime karakterlere bağlanmamam gerektiğini hatırlatsam da sürekli bir şekilde hayal kırıklığına uğratıldım ve sanıyorum sevgili Emily'nin de yapmaya çalıştığı buydu. Her ne olursa olsun, Uğultulu Tepeler adına yakışan, sıradanlıktan çok uzak klasiklerden biri olarak rafımda yer aldı. Sizin de benim yaşadığım duygularla okumanızı umuyor, elinizden düşüremeyeceğizi garanti ederek keyifli okumalar diliyorum.
467 syf.
10/10 puan verdi
Uğultulu Tepeler, Emily Jane Bronte'nin tek romanı olmakla beraber İngiliz edebiyatının en önemli eserlerindendir. Edebiyata şiirle başlayan yazar, kız kardeşleriyle birlikte bir şiir kitabı yayımlamıştır. Yazılarını kadınların kabul görmediği bir dönemde yaşamaları sebebiyle erkek mahlasları kullanarak yayımlamışlardır. Uğultulu Tepeler, ilk kez 1947 yılında Emily Brontë'nin Ellis Bell mahlasıyla yayımlanmıştır.
Emily Bronte, 1948 yılında Uğultulu Tepeler yayımlandıktan bir sene sonra veremden hayatını kaybediyor ne yazık ki.
Yazar hayatını kaybettiğinde kardeşi Charlotte kitabı düzenleyip, Emily'nin gerçek ismiyle eseri ikinci kez yayımlamıştır. Eser yayımlandığı dönemde çok fazla olumsuz eleştiri alsa da dünya klasikleri arasına girmiştir.
Konusuna gelecek olursak, Earnshaw ailesinin evlatlığı Heathcliff ve ailenin kızı Catherine arasında geçen aşk, sevgi, tutku, nefret, kin, intikam gibi bir çok duyguyu anlatıyor. Ve bu durum sadece onların kendi aralarında yaşadıklarıyla sınırlı değil bir çok insanı hatta bir sonraki nesillerini de içine çeken bir serüven...
Yazar duyguları, karakterleri o kadar güzel işlemiş ki. Kitabın sonunu bir an önce görmeyi isteyip aynı zamanda keşke hiç bitmese demeden edemedim. Yazarın hayatı, eserini yayımladıktan sadece bir sene sonra ölmesi ve ilk romanı olmasına rağmen bu kadar başarılı bir eser ortaya koyması beni çok etkiledi.
Ben çok sevdim. Umarım siz de severek okursunuz. 🤓
“Uğultulu Tepeler”, birkaç kez filme de çevrilmiş, meşhur klasiklerden. Emily Bronte, 1818 yılında İngiltere’de doğmuş kadın bir yazar. Tek romanı “Uğultu Tepeler” i 29 yaşındayken yazdıktan kısa bir süre sonra veremden ölmüş. Emily Bronte, yine bir başka klasik olan “Jane Eyre”nin yazarı Charlotte Bronte’nin kardeşi.
Kitabı çok severek okudum. Çok akıcı bir anlatımı var. Özellikle ilk 100 sayfadan sonrası (405 sh toplam) aşk, nefret, intikam duygularının da ön plana çıkmasıyla daha bir aksiyonlu ve akıcı hale geliyor. "Uğultulu Tepeler" e evlatlık olarak gelen Heathcliff karakteri ve onun intikam dürtüsü, iki aile ve üç neslin hayatını derinden etkileyecek gelişmelere sebep oluyor. Öyle ki, kitabın adı “İntikam Tepesi” de olabilirmiş. Okuduğum en çarpıcı karakterlerden biri olan Heathcliff, eve ilk geldiğinde hiç de kötü biri değil ama salt intikam duygusuyla yaşayan ve diğerlerine hayatı zehir eden birine dönüşüyor. Çok güzel işlenmiş bir karakter bence. Heathcliff kelimesi, uçurum çalısı anlamına geliyormuş ki, bu karaktere çok yakışmış gerçekten.
2020’de ne okusam diye düşünüyorsanız, bence kesinlikle birkaç klasiği listenize almanızı ve henüz okumadıysanız, bunu da listeye eklemenizi tavsiye ederim.
~Uğultulu Tepeler Kitap Yorumu~
Merhabalar Ocak ayımın okuma bakımından da kötü geçmesi üzerine Emily Bronte’ye şans verdim ve yazarın tek kitabı olan Uğultulu Tepeler’e bayıldım. Hatta bu kitap benim şu ana kadar okuduğum en iyi klasikti.
Öncelikle kitabın konusundan bahsetmek istiyorum. Kitap Mr. Earnshaw’ın Heathcliff adındaki bir yetimi iki çocuğunun yanına getirip