Münevver’e
“Yapraklara, dallara, yeşillere, allara,
nice nice yıllara gülüm, nice nice yıllara
Yaprak dala al yeşile yaraşır,
gayrı bundan böyle vermem seni ellere…”
Merhabaaa
Öncelikle bu kitaba başlıyorsanız psikolojinizin ve bilinç altınızın iyi durumda olduğundan emin olun!(Tavsiyedir)
Defne Karaca adında oyunculuk okuyan bir kızımız var. Şanssızlıklarla dolu günün ardından tek isteği, bir an önce ailesinin yanına gidebilmek. Ancak bindiği otobüs ve oturduğu 17 numaralı koltuk, hayatını bir anda değiştirmiş ve onu hiç beklemediği bir yöne doğru sürüklemeye başlamıştır.
Otobüs, eli silahlı yedi katil tarafından durdurulmuş ve bu katiller, yanlarına sekizinciyi almak için gözlerini karartmıştır.
Katliam, gözyaşı ve kaçış umudu... Defne, eski hayatına dönmek için var gücüyle çabalamaktadır ancak karşısındakiler, normal insanlar değildir.
Bir yanda katliamdan beslenen katiller, bir yanda benliğini korumayan çalışan Defne...
Defne için hayatın acımasız planları vardır. Neden seçildiğini öğrenmenin vakti gelmiştir. Ya onlardan biri olacaktır ya da onlara direnerek hayatını daha da büyük bir çıkmaza sürükleyecektir.
“17 numaradaki insanoğlu, seni seçtim!”
Fatma Şamata
...
Birdenbire sordum, bana hep böyle olur; bir şeyi, söyleyeyim mi, söylemeyeyim mi diye kararlaştırmaya vakit kalmadan, şeytan dürter ve damdan düşer gibi söylerim, sorarım.
"Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Güsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim
Kaldım
Güldüm
Öldüm."