Çoğu insan bir hapishaneye doğmaktadır. Tam da bu nedenle, bireycilik olarak nitelenen günümüzdeki toplum biçimi aslında bir aynılık ve kitle kültürü toplumudur. Kolektivizm olarak anılan sosyalizm tam tersine bireysel yetenekleri ve farklılıkları ortaya çıkarır.
Sayfa 138Kitabı okudu
Muhafazakar eleştiri toplumdaki bireysel çıkarların yeniden güçlendirilmesi ve devlet aygıtının büyümesinin dizginlenmesi yoluyla genel ve Kolektif alanın "özelleşmesini" amaçlarken, radikal eleştiri siyasal olan üzerinde hak iddia eden devletin tekelci siyasal eylem ve söylemini tersine çevirerek genel çıkarın "toplumsallaşmasını" amaçlar...
Sayfa 108Kitabı okudu
Yabancılaşmış-dünya dünyevi konformizme dönüştürüldü. Kolektif yaşamın tüm alanlarında, toplumsal rasyonelleşme, uzmanların rasyonelleştirilmiş hiyerarşik aygıtına benzer biçimde yetkilerin kısıtlandığı itaatini öğrenildiği bir örgüt modelini yeniden üretti. Bu "Demir kafes" içine hapsedilen özgürlük kanıksanıyor ve özerkliği sona eriyor. Özgürlük yitimi kendine yabancılaşma anlamına geliyor..
Sayfa 84Kitabı okudu
Sömürülmüş ve baskıya uğramış grupları, acı çekmeyi hak ettiklerine ve onlara eziyet edenlerinse sahip oldukları güce, her ne oranda olursa olsun ayrıcalık ve refaha layık olduklarına inandırmak gittikçe zorlaşmaktadır.
Sayfa 81Kitabı okudu
Her yaşayan varlığın, meşruiyet ya da dayanık gerektirmeyen bir mutluluk talebi vardır. "Merhamet kıtlığının onun potansiyel zenginliğine böylesi bir karşıtlık içinde çırpındığı" günümüzde bu duyarlılığın aldığı biçim, sempati ya da merhamettir.
Sayfa 79Kitabı okudu
Insan rasyonel bir varlıktır, bu varlık özgürlüğe gereksinim duyar ve mutluluk onun en yüksek iyisidir...
Sayfa 76Kitabı okudu