Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Kitabın en başında okuduğum bir cümleyle kendime çok yakın bulup sanki o benmişim gibi hissettiğim bir adam var, Devran. “Emrivaki ile bana nefes al dense o nefesi almayıp kendi kendini boğacak da ben, Devran, 18 ay boyunca olur olmaz her türlü emre emredersiniz komutanım diyecek ve demekle yetinmeyip bu emirlere itaat edecektim.“ deyince; erkek
Yok Olmanın Eşiğinde
"Koooğuş Kalk!
Her sabah bir diğerinin benzeri. Rutin olarak; tıraş çantası alınır, terlikler ayağa geçirilir ve lavaboya inilir. Çevredeki her bir çehre karamsar ve mutsuz görünmekte, yanıp sönen florasanlardan dolayı küfürler havada uçuşmaktadır. Kirden pas tutmuş aynalara bakılarak tıraş olunur. Aynaları, herkesin önünden bir bir
Her yükselişin, bir de düşüşü vardır.
Kitap 18. Yüzyılda yaşanmış gerçek bir hikayeye dayanıyor. Dönemin Fransa Kraliyet Sarayında üst mertebe görevi olan ve Kraliçe üzerinde emeği olduğunu düşünen bir kadın aristokratın, kral tarafından görevinden alınması ve bir nevi Normandiya,ya sürgün edilmesi sonrasında, gücünü, itibarını kaybetnesi nedeniyle yaşadığı travma ustaca anlatılıyor. Emekli olan generallerin genelde emeklilik sonrasında sivil hayata uyum sağlamakta zorlandıklarını işitmistim. Zira, Orduda iken herkesin tir tir titrediği, askeri nizam açısından herkesin nerdeyse "emredersiniz komutanım, sağolun komutanım" dışında bir hitap kullanmadığı bir durumdan, sivil hayatta, örneğin markette sıradan insanlar gibi sırada beklemek v.b. durumlarda kendilerini oldukça kötü hissediyorlar ve ben ki filanca general iken şimdi sivil hayatta sıradan bir insana dönüştüm duygusuyla travma yaşarlarmış. Bu nedenle de, sivil hayattaki vakitlerinin çoğunu orduevlerinde geçirmeyi tercih ederlermiş. Ki orada hala onlar bir general gibi karşılanır ve hala komutanım hitabına mazhar olurlarmış. Okuduğum bu hikayede, bana emekli generallerin psikolojik durumlarına ilişkin yıllar önce duyduklarımı anımsattı.
