Yenil(en) me
Öylece ortaya çıkmadım:
Acılarımdan oluştum.
Kalp ağrılarımdan oluştum.
Uykuda titremelerimden oluştum.
Müphem rüyalarımdan oluştum.
Özledim...
Fazlasıyla özledim...
Fotoğraflarına bakarak konuştum.
Sövdüm saydım sana sonra sevdim seni biraz.
Baktım olmuyor, yıktım, yaktım.
Sondun, söndün.
Yarimdin yarım oldun sandım da yaram oldun.
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
Aşık olmak
Tarif edemiyorum, ne yazsam boş gibi geliyor. Hissediyorum ama yazamıyorum, her şey içimde ama bunu kimseye anlatamıyorum, zaten kimse de beni anlamıyor. Daha önce aşık olduğuma emindim aşkın ne olduğunu bildiğime de emindim. Ama hayat bazen sizi öyle güzel şaşırtıyor ki… Ben daha önce ne aşık olmuşum ne de aşkın ne demek olduğunu biliyormuşum.
Düşünüyorum da zaman ne çabuk geçmiş. Lise, ortaokul, ilkokul yıllarıma dönüp baktığımda çok uzakmış gibi geliyor. Sevinçlerimi, hüzünlerimi, arkadaşlarımı ve en çokta öğretmenilerimi özlüyorum. Hele ki birkaç tanesi var ki aklımdan hiç çıkmadı. O zamanlar genciz tabi, kanımız deli akıyor. Anlamadık dediklerini. Hepsini yabana attık. Gülüp geçtik.
kitabı 5000. okuyuşum hala Vimini neden filmde yok diye küfrediyorum.
Ya da Vimini vardı.
O kızın bizim sabahlarımıza ilk girişi tam da, ben Brahms'ın, Handel'in son varyasyonları üzerine yaptığı bir adaptasyonu çalarken oldu.
Kızın sesi boğucu öğlen sıcağını dağıttı.
"Ne yapıyorsun?"
"Çalışıyorum," diye yanıtladım.
Havuzun kenarında karın üstü yatan Oliver, kürekkemiklerinin
Sana yetersiz kaldığım için özür dilerim.
Gecenin geç saatleri yine.
Bırakamıyorum seni düşünmeyi.
Aylar yıllar unutturmuyor yüzünü.
Her unutmak istediğimde daha çok hatırlıyorum gülüşlerini. Ne yapsam da unutamayacağım gerçeği beni çok deriden yaralıyor. Evet yaralıyor.
Bir zamanlar şifa niyetine baktığım resimlerin yüreğimi dağlıyor artık. Senin beni üzeceğine ihtimal vermezken bu
...tumam mî....tumamm..
Evet saat alıyorum.
Tahmin ettiğim gibi olmadi aslında öyle düşünmemiştim ama dediğim gibi uzatmanın bir anlamı yok.
Bunları oku ama tamam mi? Okuyunca tiksinebilirsin, OF diyebilirsin, sıkılabilirsin ama bugün gerçekten belki uzun süre sonra konuşacağımız o günlerin başlangıcıdır. Çok vazgeçiren oldu beni senden. Sen bile vazgeçirmeye çalıştın da beceremedin,beceremediniz, beceremeyeceksiniz.
Çok tutmak istemiyorum, buraya eklemediğim çok sey var daha, olsun bunlarda yeterli.
Benim sana olan bağlılıgım umuyorum ki değişmeyecek sende kopma benden olur mu ?
Kizma bana da
İlk kez birini deli gibi 😜 herkese anlatacak kadar çok sevmiştim.
Once kedilere sonra aileme sonra arkadaslarima sonra ağaçlara sonra kağıtlara sonra gökyüzüne, geceye, aya, güneşe.. Şeker çöplerine..Silgime,mor uçlu kalemime..Baliğima,ayicigima..En çokta seni karşıma bi şekilde çıkarmayı nasip eden Rabbim'e anlatmiştim.
Git dinlen, kendine de çok iyi bak..🙃
Özür dilerim seni sıktığım darladığım ve kendimden soğuttugum için...(.