"Eğer her şeyi düzeltebilirsem... O zaman belki yolum yine buraya, bu eve düşer. Önce iyileşmem lazm, her şeyden çok ruhen iyileşmem lazım."
''Anlıyorum..'' dedi Uraz hüzünle,
"Sen nasıl mutlu olacaksan. İhtiyacın olduğu her an kapındayım. Ben, biz, hepimiz... Bunu biliyorsun, değil mi?" Başımı salladım
"Biliyorum. Belki de en büyük şansım bu."