Ve İnce Memed bitti... Kitabın sonunda İnce Memed köylülere "gene gelicem, gene gelicem" derken uzun zamandır bir kitabı bitirirken hissetmediğim bir hüzün ve özlem kapladı içimi. Şu kitap Amerika'da İngiltere'de falan yazılsaydı filmleri, dizileri çekilirdi yeryüzünde izlemeyen insan kalmazdı, Yaşar Kemal Amerikalı, İngiliz falan olsaydı dünya üzerinde onu tanımayan insan bulunamazdı. Bari içimizden iyi ve yürekli bir yönetmen çıksa da İnce Memed'i seri bir sinema filmi yapsa keşke. Serinin dördüncü ve son kitabında üçüncü kitaptaki oluşan soru işaretlerinin hepsine tatmin edici bir cevap veriyor Yaşar Kemal. Bu kitaplarda en çok sevdiğim ve etkilendiğim şey yalanı örnekleyerek inanılmaz güzel bir şekilde ortaya koyması, ne olduğunu gözler önüne sermesiydi. Ayrıca çıkarlarına ters düşen biri çıkınca hemen vatan millet edebiyatı yapılması, vatan hainliğiyle, dış bağlantıları var gibi söylemlerde bulunulması inanılmaz güzel bölümlerdi. Yıllar yıllar geçiyor ama güzel ülkemizde hala bu tür şeylerin gözlerimizin önünde yaşanıyor olması çok üzücü gerçekten. Tabi bu da İnce Memedi çok değerli yapıyor. Ah İnce Memedim ah... Sen ne güzel bir kitapsın ya... Niye bittin ki... Bittin de beni böyle boşlukta bıraktın. Bu kitabı okuyun demekten bıkmayacağım lütfen ama lütfen İnce Memed'in dört kitabını da daha fazla ertelemeden okuyun, okuyun, okuyun. Okuyun ki görün bu memleket ne yazarlar yetiştirmiş. Ah ah çok güzel kitaptı:)