Aynı Her Şey, Herkes
Biri oturur bir kitap yazar, biri onu beğenir film yapar, biri o filmden etkilenip bir şarkı yapar, biri o şarkıyı alır bir şiire gömer, biri o şiiri beğenir âşık olur, aşk büyür, yağmur olur, orman olur, ayrılık olur, mezar taşı olur. O mezar taşından kocaman bir hikaye çıkar, kitap olur, hayat böyle dönüp durur.
46 kromozom var, sayılamayacak
Evet, Nisyan
ŞUBAT AYI HİKAYE ETKİNLİĞİ
#104029280
Merhaba. Mahmut Hocanız bu konuşma için beni ilk davet ettiğinde acaba insanların benim için vakitlerinden ayıracağı kadar ne başardım diye çok sorguladım kendimi. Sürekli cevap aradığım sorulara bir yenisini eklediği için öğretmeninize teşekkür ederim. Bugün 27 Mayıs 2051
Bahattin karakoç
Saçlarına pütür pütür yapışmış,
Gözlerinin rengi ile sıvanmış
Bir avuç kuru çiçek topladım.
Kırılıp dökülmesinler diye
Sevgiyle, özenle tek tek topladım.
Yürek fideledim zamana ve mekâna,
Hasat vakti geldi yürek topladım.
Belli ki bu yıl da vuslat gecikecek
Aşıdır, serumdur, besindir her umut,
Ey sevgili umudunu diri tut! ...
Bedenim hür değil,
Ellerimde Yârin Elinin Değil Cetvel İzi Var
#27543469 Ali öğretmen kapıdan giderken yalvardım: ''Öğretmenim nooolur gitmeyin. Biz hiç şımarmayacağız. Sizi hiç üzmeyeceğiz.'' Benimle birlikte ağlayan koca bir sınıf var tabi arkada. Hepimiz cıvıltılarla oturacağımız sıralarda zırıl zırıl ağlıyoruz. Hoca baktı. Ve ''Hoşçakalın'' dedi, çantası elinde, hıphızlı çıktı
Şimdi size sık sık anımsadığım bir anımdan bahsedeceğim...
En güzel anım, çocukluğum, ilk çocukluk arkadaşım; Rabia...
Ben 4-5 yaşlarındayken, beni tanıyanların hiç sevmediğimi bildiği o şehirde yaşıyorduk, İstanbul'da...
Rabia, yan apartmandaki komşumuzun, hanım hanımcık, iyi eğitimli ve tatlı kızlarından en küçüğüydü...
Onunla ilgili
Öncelikle hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Güzel dileklerinizi,dualarınızı bizim üzerimizden esirgemediğiniz için sizlere karşı kendimi borçlu hissediyorum. İçimde kopan fırtınayı,acıyı biraz da olsa dindirdiğiniz için sizlere çok teşekkür ederim. Bu dönem içerisinde çok yakın dediğim, dost dediğim arkadaşlarım,dostlarım tarafından yalnız
Güllü Madonna
@niilll_
·1y
İçimi dökeceğim
Bundan 3ay önce anneme ağrı kesici verilsin diye götürdüğüm hastanede annemin kanser olduğunu öğrendim. Bir kaç gün önce 3.kemoterapisini aldı. Çok zor bir hastalık olduğunu anneme bakarken onun her şeyiyle ilgilenirken anladım,anlamak ister miydim? Asla! Hayatta en değer verdiğiniz ve ondan başka hiç kimsenizin olmadığı birinin gözlerinizin önünde ağrı çekmesi ve elinizden hiçbir şeyin gelmiyor olması çok zor bir durum. 3.evrede olduğunu çekilen pet sonucundan öğrendik,tek umudum başlangıç olması ümidiydi ama ilerlemişti. Bu süreçte binbir türlü ruh halimle savaştım. Kendimi çok suçladım neden daha önce fark edemedim vs. Her şeyin düzelmesini umuyorum çünkü annemden başka hiçbir dayanağım yok,benim anneme çok ihtiyacım var… daha büyümedim… kendi içimde küçük bir kız çocuğuyum,çaresizim ve kimsesizim…onun yanında ise koca büyümüş genç kızım… her şey bitti dediğim anda hayatımızda çiçekler açsın istiyorum. Bize dua edin… akşınızı bozduysam özür dilerim.