Sevdiğim insanlar..basit ve yormayan kahve oturmaları, soğuk havada kalp ısıtan yürüyüşler,
birlikte yemek ve tatlı yaparken alınan zevk, iki tatlı gün değerlendirmesi, seneler önceki anıların üstüne eklenen, telefon ya da herhangi bir şeyi akla bile getirmeyen gülmekten göz yaşartan muhabbetler..tasavvuf, felsefe, edebiyat tez ve antitezler..şiir okumaları.sevildiğinden, önemsendiğinden, düşünüldüğünden şüphe duymadığın her an.herkesin güzel özelliğinin hayranlıkla övülmesi, kusur varsa bile şefkatle okşanması, içten tavsiyeler, dertleşip ağlarken güldürecek bir şeye illaki bağlanması, acaba yanlış mı anladı diye düşündürmeyen, nazlanabildiğim ve nazı bana güzel gelen insanlarla yaptığım her şey ama her şey ruhumu çiçeklendiriyor.hayatı yaşanılır kılan, o olmasaydı dünyadaki güzellikler çok eksik olurdu dediğim insanlar..hissedilen her şeyi yazmak da mümkün değil elbet.kelimeler her şeyi ifade etmiyor.ama bunlar, yaşarken içimi kıpır kıpır eden, hayran kaldığım, cennet tadı veren nimetler..sahip olduğum en yüksek mertebe.hepsi için şükrülillah..