Bugünkü ilişkilerimize mal olduğu gibi, gelecekteki ilişkilerimize de mal olabilir beklemeyi yönetememek. Peki neler kazanabiliriz? Birincisi kendimizi kazanabiliriz. Bu ne demek? Bir başlık gördüm internette bir sözlükte. Diyor ki "Yatarken kendi kendine konuşmak ve lafın hiç bitmemesi... " güzel, harikulade bir şey. Çünkü kendimizle konuştuğumuz dertleştiğiniz zaman ona inanılmaz şekilde azaldı. Boş kalır kalmaz cep telefonlarını elimize alıp başkalarının hayatlarına bakıyoruz. Kendimiz hakikaten bir konuyla alakalı ne hissediyoruz, hiçbir etki olmadan? Bir konuyla alakalı ne düşünüyoruz, bir insanla alakalı neler geçiyor içimizden? Bunlar çok belirsiz hale gelmeye başladı. Dolayısıyla kendimizle kalmamız, konuşmamız, dertleşmemiz harikulade bir şey. Bekleme zamanları bunun için biçilmez kaftan. Kendimizle halleşmek, dertleşmek konuşmak için hiçbir şeye gerek yok. Beklerken kendi kendimize çok güzel sohbet edebilirsiniz. Araca, yazıya başka bir mekana gerek yok. Ne düşünüyorsun, ne hissediyorsun, hayat nasıl gidiyor, ne var ne yok? Bir sor kendine bunları. Ne zaman sorduk en son kendimize? Birileri bir şeyler yüklüyorlar bize ma bu yükledikleri ne kadar bizim istediğimiz şeyler, bunu çok büyük soru işareti. O yüzden kendimizi yeniden kazanırabiliriz beklemeyi değerlendirebilirsek. Hayatla alakalı nerede duruyoruz, nerede durmak istiyoruz,? Be yapıyoruz, ne yapmak istiyoruz? Bu konuları konuşmak için bekleme zamanları harikulade zamanlar.