Utanç, yalnızca Oidipus karmaşasının güncellenmesiyle değil, aynı zamanda anneyle ilişkideki narsisistik sözleşmenin kırılmasıyla da bağlantılıdır. Değersizlik duygusu, kişinin kendisiyle olan ilişkisinde, çocukluğun idealize edilmiş annebaba imgelerinin büyüsünün bozulmasının karşılığıdır. Analiz, bu sonuncuların, ulaşılacak bir model olarak benlik idealinin değil, ergenlik çağındaki toplumsal yaşamında büyüsel bir biçimde gerçekleşmesi beklenen ideal benliğin yatırım koşulu olduğunu ve öyle kaldığını göstermektedir: Fark edilmek ve seçilmek, peri ya da çekici prens tarafından değilse de en azından onu bir yıldız yapacak en büyük yönetmen tarafından.