Ama teslim olsaydık kendimize karşı gülünç düşerdik. Sert itimatsız, merhametsiz, kinci, kaba olduk. Fakat isabet, çünkü bizde de bu nitelikler eksikti zaten. Bizi bu talim devresinden geçirmeden siperlere yollasalardı çoğumuz aklımızı oynatırdık garanti. Bizi bekleyen akıbete, böylece hazırlanmış oluyorduk.
Kırılmadık, alıştık. Başka bazı şeylere katlanmamızı güçleştiren yirmi yaşımız, bu işte bize yardım etti. Ama en önemlisi, içimizde sağlam, pratik bir dayanışma duygusunun belirmesi oldu. Bu duygu, cephede harbin yarattığı şeylerin en iyisini meydana getirdi: Arkadaşlık!
Sayfa 39 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Gazete kapattıran, yazarını sürgüne gönderen oyun. Akla zarar, fikre zarar, insanlığa zarar, en önemlisi de vatana zarar(!) bir metin. Ne denilebilir ki, bu coğrafyada her devirde aynı durum yaşanmış, yaşanmaya da devam ediyor. Toplumcu bir yazarın, vatan şairinin değerli Namık Kemal'in tek suçu toplumu düşünmek, vatan toprağını korumaya çalışmak. Bunu da yazarak, toplumu bilinçlendirme gayesiyle yapmaya çalışmış. İşte günümüzde de olduğu gibi, topa tutulması da bundan olmuş. Galiba en büyük suçu: Düşünmek!
Konuya gelirsek... Dört perdelik bir oyun, Vatan Yahut Silistre. Okumayan olsa dahi adını duymayan kalmamıştır zaten. Birbirine aşık iki gencin vatan savunması uğruna ayrı düşmelerini ve bu süreç içinde de tüm yüce duygu ve durumların ikincil olduğu, en önemli duygu ve durumun vatan aşkı ve savunması olduğu anlatılıyor. Toplum yer yer eleştiriliyor, yer yer de gerçek gücü vurgulanıyor. Sahip olunan gücün açığa çıkarılması gerektiği usta bir dille izleyiciye/okuyucuya anlatılıyor.
Eser, 
Namık Kemal'in oynandığını gördüğü tek piyesmiş. Üstelik oyun sonrasında direkt tutuklanmış ve yargılanmadan sürgüne gönderilmiş. Yine de sürgün zamanında da vatana hizmet etmiş, çalışmalar yapmış. Kaleminin önünde saygıyla eğilmek yerine, cezalandırılmış.
Türk Edebiyatı'nın en önemli eserlerinden biri 
Vatan Yahut Silistre, tavsiye ederim.
