Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
Bu siteye girişteki amacım kitaplarımı kaydetmek, alıntılarımı kaydetmekti. Sonra sonra sitedeki ortam üzerine bunu ilerleterek bir şeyler katma hevesim oluştu ve haber olsun, yazarların doğum-ölüm olsun ve günaydınlar olsun bu şekilde oluşan çabalarım dostluklar ve arkadaşlıklar getirdi. Bundan çok ama çok memnunum; yaptıklarımdan pişman değilim