İnci Aral'ın Yeni Yalan Zamanlar üçlemesinin ilk kitabı Yeşil. Üçleme Mor ve Safran Sarı ile devam ediyor. Daha önce yazardan #ağdazamanı ve #şarkınısöylediğinzaman adlı kitapları okumuştum. Genel olarak dilini sevdiğim bir yazar diyebilirim.
Dinsel baskı ile yetişmiş, aile içi cinsel taciz mağduru genç bir kadın olan Eda ile umutsuz, intiharın eşiğinde bir gazeteci olan Nedim/Kerim'in dokunaklı aşk hikayesi ile birlikte politik bir kurguya sahip.
Dinci ideolojiye sahip bir siyasi partinin yasakçı tutumu karşısında bir grup yazarın gizli bir merkezde toplanarak (Eğilim ve Yönelim İzleme Gözleme Genel Merkezi) modern eserler üretmelerini konu alıyor.
İçeriği yoğun, kurgusu ilginç olan bu romanda bazı bölümler yazarın, bazı bölümler karakterlerinin ağzından anlatıldığı için odaklanarak okunulması gerekiyor. Ben en çok Eda'nın bölümünü sevdim çünkü düğümler orada çözülüyor hissi verdi. Kitabın sonu postmodern romanlarda sık gördüğümüz şekilde net bitirilmemiş, beş farklı sonla okuyucu da kitaba dahil edilmiş. Belki de bilmeceyi bizim çözmemizi istiyordur yazarımız. Bakalım devamında olaylar nasıl gelişecek.
#alıntılar
" Bazen insan içinde birini taşır, bilmediği birini ve onu gördüğünde yaşamı boyunca sevdiği insan olduğunu anlayıverir."
"Yazmak yalnızlıktır, kendini bağışlamaktır, yavaşça intihar etmektir."
" Annemin yüzü hep yalnızlık renginde, süzgün."
" Karşılığı olmayan, kesinkes bir duyguyu kapsamayan içeriksiz ve yetersiz bir sözcüktür mutluluk."
