"Dün başımdan garip bir hadise geçti ve bana 10 sene evvelki başka bir takım hadiseleri yenilen yaşattı. Unutup gittiğimi zannettiğim bu hatıraların, bundan sonra beni hiç bırakmayacaklarını biliyorum... Hangi hain tesadüf dün olanları yolumun üstüne çıkarttı ve beni senelerden beri dalmış olduğum derin uykudan, artık yavaş yavaş alıştığım
Sayfa 47 - Raif EfendiKitabı okudu
" Hayatta en sevmediğim şey yenilmekti. "
Sayfa 87Kitabı okudu
Komiser özgür olduğumu söylüyor. Şimdi özgürüm ve hapishanede de özgürdüm, çünkü dünyada en fazla değer verdiğim şey 'özgürlüktü'. Elbette, sırf bu nedenle sevmediğim şarapları içtim, yapmak zorunda olmadığım ve bir daha da asla yapmayacağım şeyleri yaptım, bunlar bedenimde ve ruhumda izler bıraktı, bir başkasını benim yaşama duyduğum arzuya ve çılgın tutkuya eşlik etmeye zorlamanın dışında yapacak hiçbir şey olmadığını anladığım zaman beni bağışlamalarını istediğim halde, bu bazılarını incitmek anlamına geliyordu. Acı dolu günleri inkâr etmiyorum; izlerini madalyalar gibi taşıyorum içimde. Özgürlüğün bedelinin çok yüksek olduğunu biliyorum, en az köleliğin bedeli kadar yüksek; aradaki tek fark özgürlüğün bedelini keyif ve gözyaşlarıyla karışmış bile olsa bir tebessümle ödüyorsunuz.
Sayfa 28Kitabı okudu
Peter. Mesele o değil. Beni kızdıracak hiçbir şey yapmadın. Bir daha karşılaşmak istemeyişim, kendi içimdeki bir şey. Seni bir örnek olarak seçtiğim için üzgünüm. Ama öyle uyuyorsun ki! Sen ... Peter, sen benim bu dünyada hiç sevmediğim şeylerin tümüsün. Ben de o şeyleri nasıl hiç sevmediğimi hatırlamak istemiyorum. Hatırlamama izin verirsem, yine oraya dönmem gerekir. Bu sana bir hakaret değil, Peter. Bunu anlamaya çalış. Dünyanın en kötüsü sen değilsin. En iyi sisin. Korkunç olan da o. Eğer bir daha sana dönersem, gelmeme izin verme. Bunu şimdi söylüyorum, çünkü ancak şimdi söyleyebiliyorum. Ama eğer sana dönersem, beni nasılsa durduramazsın. Seni uyarabileceğim tek zaman şimdi."
Selim Işık'ın intihar mektubu
"Günseli son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum sevgilim şeytan bilir nelere takılıyorum neler düşünüyorum günlerdir yatıyorum hastalıktan mı bilmiyorum şimdi biraz düşünebileceğimi hissediyorum ve uzun süredir aklımda yüzen belirsiz bir cismi aydınlatmaya karar verdim evet aklım gene
Bitip giden her şey bazen bizim hayrımıza olabiliyor. Ve insan acı çekerken hiç yapmayacağı şeyleri yapıp düşünüyor. En acısı da bu zaten, gururunu ayaklar altına alıp kendisini bitiyor. Anladım ki ben kendime değer vermediğim sürece, kimse değer vermezmiş; ben kendimi sevmediğim sürece, kimse sevmezmiş. Durmak istemeyeni durdurmuyorum. Sevgimi hemen belli etmiyorum, insanlar uğruna savaştığı kişileri değerli bulduğundan, savaştıklarını görmeden teslim etmiyorum yüreğimi!..
Sayfa 106 - OlimposKitabı okudu
