“En çok kendine yabancıdır insan. Çünkü genellikle kendinden ziyade başkalarının ne yaptığıyla ya da ne yapmadığıyla ilgilenir. Oysa insan kendini kendiyle mukayese edebilse.. Yok, öyle kolay bir şey değil bu. Zor. Ama sen.. Sen zoru başardın. Sana daha önce söylemiş miydim hatırlamıyorum ama aslında her erkeğin içinde bir kadın, her kadının içinde de bir erkek vardır. Ama iktidar ne erkekte ne de kadındadır. İktidar bütündedir. Bunu biliyor muydun? Bütün olabilmek, kendi içindeki bu ikilikle tanışıp sınırlarını öğrenmekten geçer.”
Sayfa 122Kitabı okudu
Affetmelerin içinde en zoru, affedilmeye ihtiyaç duymayanı affetmektir.
Bir kitapta okumuştum. Bazen vazgeçebilmek; en büyük özgürlüktür diyordu. Alışkanlıklarından, hırslarından, takıntılarından...
En zoru ise sevdiklerinden vazgeçmekti. Aynı zamanda en acısı...
Böyle adamların yanın da hep derin nefesler alırdım; derin derin, çıkınca biliyorum ki kendi yanık kokumla baş başayım. Bu rahatlık nerden geliyor, nerden alınıyor, çok pahalı mı... diye elbet çok düşündüm. Herhalde kendilerine yabancı olmayan bir yerde, küçük düşme, yadırganma, yanlış ve eksik anlamalarla dolu olmadığı, kolay kabul görür bir halde oluşlarındandır diyebiliyorum. İnsan ailesinin yanında havalı değildir ama rahattır. Demek ki mesele havalı olmadan da yaşayabilmeyi, olduğun gibi, pek de matah olmadığını bilenlerle bir arada olabilmeyi içine sindirebilmekte. Bu tip bir rahatlık, evet bu bir rahatlıksa insana ait değil gibi geliyor bana. Ben de senin kadar ışıksızım, bilgisizim, vasatiyim ... diyebilmek, bu hali sergileyebilmek bana en zoru geliyor. İşin tuhafı öyle de değilim, sadece olamamışım, olamıyorum da, ama onlardan da, hamurlarından da değilim.
"Öyleyse sen de kendini yargılarsın" diye yanıtladı kral ."En zoru budur. Kendini yargılamak, başkalarını yargılamaktan çok daha zordur. Kendini gerektiği gibi yargılayabilirsen, gerçek bir bilgesin demektir ."
Sayfa 65Kitabı okudu
En zoru da ellerini unutmaktı
Ve ıslaktı çimenler sonsuz ıslak
En zoru ellerini unutmaktı
Bir çiçek açmamış gibi aramızda
Gidiyordun ve deprem
Bütün denizler gidiyordu savaşlarım gidiyordu
Ve yalnızdı ellerim sonsuz yalnız
Bir çiçek açmamış gibi aramızda
Seni bakan yaparım!
Ne bakanı yapacaksın? Adalet bakanı olabilir. Ama burada yargılanacak kimse yok ki.
Sen de kendi kendini yargılarsın. En zoru da bu ya insanın kendi kendini yargılaması. Başkasını yargılamaktan çok daha zordur.
Ve Öyle Zor Ki
Affetmelerin içinde en zoru, affedilmeye ihtiyaç
duymayanı affetmektir ...
Affedilmeye ihtiyaç duymayanı affetmek zor olsa
da bunu başarmalıyız ... Bağışlamasak da affedebiliriz ... Yeniden aynı yakınlığı kurmadan iletişime devam edebilir, içimizdeki incinmişliği bırakabiliriz ...
En zoru budur. Kendini yargılamak , başkalarını yargılamaktan çok daha zordur. Kendini gerektiği gibi yargılayabilirsen , gerçek bir bilgesin demektir.
Meğerse en zoru, kalbin akılla yüzleşmesiymiş… Seni senden vazgeçecek kadar sevdim.
Sayfa 305Kitabı okudu
En zoru da varmaktır, ben hep varış korkusu yaşarım. Bir süre uzaklaşınca, yokluğumda kötü şeyler olmuş gibi gelir
Bazı şeyler sözcüklerle açıklanamaz.
Bunun pek de doğru olduğu söylenemez. Bir zamanlar söz cükler o kadar azlarmış ki, Bu ağız senin veya, Bu ağız benim, kadar basit bir şeyi ifade etmemiz, hatta, Ağızlarımız neden birbirine değiyor, diye sormamız bile mümkün değilmiş. Günümüzde insanlar bu sözcüklerin yaratılması uğruna verilmiş emeğin farkında değiller, bu konuda ilk kavranması gereken şey, belki de kavranması gereken şeyler arasında en zoru, bu sözcüklere ihtiyaç duyulduğunun fark edilmesi olmuştur, bunu, sözcüklerin akıllarda yaratacağı etkiler konusunda fikir birliğine varılması takip etmiş, son olarak da, asla tamamıyla yerine getirilemeyecek bir iş olan, bahsedilen bu etkilerin ve sözcüklerin orta ve uzun vadede ortaya çıkarabileceği sonuçların hayal edilmesi gelmiştir.
Travma yaşayan kişiler için en zoru, travmatik olay sırasında sergiledikleri davranışlar nedeniyle yaşadıkları utançla yüzleşmektir.
Sayfa 13Kitabı okuyor
"O halde, kendini yargılarsın sen de," diye yanıt verdi kral. "En zoru budur. Kişinin kendi kendini yargılaması, başkalarını yargılamasından çok daha güçtür. Kendi kendini yargılamayı beceriyorsan, hakikaten Bilge bir kişisin demektir."
Öyleyse sen de kendi kendini yargılarsın. En zoru da budur. İnsanın kendini yargılaması, başkasını yargılamasından çok daha zordur.