Her savaşın insanlığa yaşattığı devasa bir acı ve yıkım vardır. Bu kan kırmızı zamanlardan kalan travmalar yıllar boyu bireylerin, toplumların peşini bırakmaz; küçük bir engelle ya da bir problemle karşılaşmaya görsün insan, travmanın ağırlığıyla anında tökezler, hatta boylu boyunca uzanır karanlıklara.
Savaşın karanlıklarında yitip giden canların yanında kaderi bilinmeyen kayboluşlarda yaşanır çokça. Belki de en zoru budur; çünkü ölüm unutulan bir acı, kayboluş ise sürekli yaşanan ve ancak ölümle dinen bir yürek ağrısıdır.
Treichel, Kaybolan isimli kısa romanında İkinci Dünya Savaşı'nda yurtlarını terk etmek zorunda kalan bir Alman ailesinin yaşadığı travmatik bir olay sonucu çocuklarından birini kaybedişlerini ve sonrasını anlatmış. Hiç unutulmayan pişmanlık ve acının ağırlığı altında, kaybolan bir çocuğa karşın hemen yanıbaşlarında ebeveynleri tarafından göz ardı edilen diğer çocuğun dramı, öfke ve disiplini ile çalışarak ayakta durmaya çalışan bir baba, hem yaşadığı olay hem kaybettiği çocuğu nedeniyle büyük bir travma geçiren bir annenin zaman zaman hayattan kopuşu ve kaybolanın bulunduğu umuduyla hareketlenen yaşamlarının hikayesi...Sakince okunabilen, ne acının altında ezen ne de mizahıyla sulandıran etkileyici bir eser.
