Nereden başlasam inanın bilmiyorum :)
Sanki Gökhan Çınar’ın Harbiye’de bir seminerindeyim gibi hissettim. Kitabı Gökhan Çınar’ın ses tonu ile okudum. Kulağımda bu ses ile okuduğum ender kitaplardan biri benim için . Bana , bedenime , yüreğime o kadar iyi geldi ki . Benzetmeler o kadar muhteşemdiki her sayfayı buraya yazmamak için kendimi çok zor tuttum:)
Her bir kelimesi , cümlesi , satırı zihnimde yankılar uyandırdı . Resmen ayna görevi gördü . Aynalamayı resmetti bu kitap benim için . İçimden dışıma , dışımdan içime , öz’den özüme olaylar silsilesi ben bayıldım.
“Evinde yalnız bırakılmış çocuklar için bu dünya ev değil içine doğduğumuz her ev evimiz değil “ diyor yazar , çocukluğumuzda aldığımız derin yaraları yetişkinliğe kadar uzanan bir yol .
Keyifli okumalar diliyorum .