Endülüs’e gitmeli..

Seneler önce beğenerek okumuştum Simyacı isimli kitabı. Farklı olarak bu sefer eleştirel okuma amacıyla elime aldım. Çünkü “Elif” isimli kitabını okuduktan sonra Paulo Coelho’nun Türkiye’de de bol bulunan kendince bir yazarca olduğuna karar kılmıştım ve Simyacı’yı tekrar okuyarak teyit etmek istedim. Aklıma ilk gelen Coelho’nun bunu bir yazı dizisine yazdırdığı oldu. :)) Yazarı kendini “Mevlana ve George Clooney karışımı bir şey” sanmakla itham etmişim zamanında. :)) Bu okuyuşumda dikkatimi çekense zaten Mevlana’nın Mesnevi’de bulunan bir öyküsü romanın yazımına ilham kaynağı olmuş. Ahhh ahhh bilmeden adamcağıza teşhisini koymuşum. Mevlana böyle yüce bir kişidir kimler kimlere ilham, esin kaynağı olmuştur yüzyıllar öncesinden günümüze kim bilir. Hani var ya ülkemizde de para veriyorlar oturtup kafası çalışan ya da çalışmayan insanlara sipariş yazı yazdırıyorlar. Üzgünüm ama izlenimim bu yönde. Ki Simyacı gerçekten güzel giden bir eser olduğu için muhtemelen kafası çalışan birileri kullanılmış olmalı. :)) Öykü güzel gidiyor, eleştirel okuma yapıyor olmama rağmen halen beğenisini sürdürüyor iken son sayfalara doğru tabiri caizse çuvalladı. Hatta güzel, inandırıcı giden güzergahı afallattı. Ama bir yanıyla da Endülüslü çobana sempati duymam, hayallerinin peşinden gitmek ve işaretleri takip etmek, istemek çok istemek... düşüncelerini yerleştirdi bana. Bir de alıntı yaptığım paragraf evet, evet o benim bu kitaptan almam gereken mesajdı kesinlikle, çok kesinlikle. ;)) Kıssadan hisse. Paulo Coelho okumaya devam etmeyi düşünmüyorum, dediğim gibi bu teyit etme hissiyatı içindi.

SimyacıPaulo Coelho · Can Yayınları · 2023206bin okunma