cemo
@entel_karinca
Sana dokunmak teni soyunmaktır yokluğa
Tan ağarırken giyinmek kalabalık şehirleri
Rütbesiz acıların kan kaybıyla vurulmak...
Sana dokunmak birazda aşka benzer
Destanlar vurulur sırtından
Aşığın sazı kırılır,şairin sözü....
Diyalektik Materyalist
Marksist-Leninist
From Atina and İstanbul with love...
402 reader point
Joined on May 2022
Sallama demiyorum... !!! Sallamayın, demleyin :))
Çay, Anadolu'da halkın en sevdiği içecek ve adeta kültürel bir ikon demek abartı olmaz kanaatindeyim.
Çay İçmeyen birine güven duyulmaz..!!
Öncelikle, çay insanlar arasında sınıf tanımayan bir içecektir. (ezen-ezilen) yani İŞPORTACI'dan, CEO'ya kadar herkesin ortak noktasıdır.
Ceo her yerde büyük
uzaklara sürdüğümüz atların ardından
göçebeler de çadırlarını toplayıp gittiler
yeni bir mevsimin eşiğindeyiz şimdi
dokunamadan geçip giden kış
gölgesini kuytusunda saklayan ben
Yemeklerden sonra pişman oluyorlar, kravat takıyorlar, az seviyorlar
Aşık olamıyorlar, çok şişmanlıyorlar ve hiç gülmüyorlar
Manavlar da şiire inansın diye kırmızıydı belki elmalar
Elmalar deyince aklıma annem geliyor ve taksitli sancılar
Bir yanağın elma oluşunu,
Devrik cümlelerle düşünüyorum…
Sigortalı bir işe girmeden aşık olunmuyor...
Güven Adıgüzel
Reader Follow Recommendations
Binmediğim hiç bir otobüs
beklemediğim hiç bir durak
kalmadı bu şehirde
gittikçe azalıyor hayat
neyi erken yaşadıysam
hep ona geç kalıyorum
sana göçüyorum her sonbahar
yolların çıkmıyor aşkıma
unuttuğun yağmurların adı saklımda
seni içimden terk ediyorum...
Kahraman Tazeoğlu
gün olur,
mavi kıvılcım
şimşekler düşürür
kara kara bulutlar
kendinden göçer insan
yarından, dostundan
yerinden, ocağından
ana yurdundan göçer
tutunduğum zifir sonuna kadar yandı gittiğin gece
yedi tas su içtim bir divandan
kefenlenen sözler çıkardım başkasının risalesinden
yılan çeşmesinde rumi bir rivayetle yıkadım yüzümü.
sen başkasının ateşine gittiğin günden beri
bağdatlı ruhi gibi bağırdım her gece:
künc-i mihnetde rakîbâ beni tenhâ sanma
yâr ger sende yatursa elemi bende yatur...
duydun mu,
bazı gazellerin kahrıyla büyüdü
içimdeki çukur??.
Kemal Varol
sesinin kokusu var
kalbimi titreten mahcup itibarı
boşluğu hep unuttum
içimde büyüyen sökülme arzusunu
sadakati şiir bildim
sadakatsizliği kağıda dağılmayan mürekkep...
Azad Ziya Eren
Engin bahçelerden geri kalmış
Zamansız çiçekler açıyor saçlarında.
Bir portakal olsa
Ancak bu kadar turuncu olurdu sesi,
Bir gül olsa
Ancak bu kadar güze! kokardı;
Umutlu umutsuzluğuyla geceleri
Zarları okşayan bir kumarbaz şefkati....
Turan Çalışkan
Sarı bir zamanda siyah bir ölüm.
Işık dediğin gökteki kurşun.
Maviyi kim çaldı?
Yeşildi hani çocuklar, çiçek kokuyordu oyun parkları,
metal bir sessizlik paslı salıncaklar,
savaşın iç burkan yalnızlığıydı.
Bizi renklerle kandırıyorlar, sizden renkleri çalıyorlar...
Gülderen Kılıç
İnsan yaşadığı çağdan sorumludur.
Ve tanık olduğu bütün savaşlardan, kırımlardan,
yokluklardan, baskılardan sanıktır.
Hayır demeyi öğrenir bu yüzden ve haykırır : Hayır! Hayır! Hayır!
Susturmak için ateş ederler.
Kanı akar, göllenir bir kaya dibine.
Gülümser:
“Tanık ol” der kayaya…”
Tanık ol, karşı koydum.”
Kayayı kaldırırlar.
Taşçının teri karışır isyancının kanına.
Bakın duvarlara kan ve ter, birlikte gülümser:
“Hayır… Hayır… Hayır…
İnsan insanca yaşamalıdır!”
Karşı koy haksızlığa
İzi kalsın...!!!
Sennur Sezer