Erkekler...
Eski evini bırakmak, EA için dünyanın en zor işiydi. Alışkanlıklarına bağlı, değişiklikten nefret eden biriydi o. Delişmen gençlik hallerinde bile, dibine kadar eleştirdiği mütevazi bir konfirmizm vardı. Her yerde yemek yemez, her kenefe giremez, her yatakta uyuyamazdı; kötü sınav veren bir gerilla gibiydi.
Sayfa 89 - Doğan KitapKitabı okudu
YARA...
Aysel suratındaki tokat izinin çarçabuk geçeceğini bilecek kadar deneyimliydi, ama içine kazınan yaraya dayanamıyor, er ya da geç intikamın esrik tadına kapılacağını seziyordu.
Sayfa 91 - Doğan KitapKitabı okudu
Suçlu Kim?
"Asıl suçlu kim? Görüntüleri çeken mi? Yayan mı? İnfaz eden bizler mi? Ne için toplandık burada? Hangimiz, kimin tarafındayız? Kim kimin bekçisi? Kim kimin katili?"
Sayfa 93 - Doğan KitapKitabı okudu
Şüphesiz...
Kuşku yok ki büyük kalabalıklar içinden her zaman çürükler çıkar.
Sayfa 95 - Doğan KitapKitabı okudu
Sorular...
... izinsiz sorulan bir soru, evrende bizim kavrayamayacağımız biçimde düzeni bozabilir. Bir soru, can sıkıcı pek çok yeni soru doğurabilir.
Sayfa 95 - Doğan KitapKitabı okudu
Hastalık...
Günlük yaşamın içine kayarak kaybolmak, uzun süre unuttuğu samimi heyecanlara kapılmak anlamına geliyordu EA için. Büyük ülkülerin adamı olmak isteyip, türlü itirazlarla kavgalara girişen, en yakınında durduklarına bile katlanmakta güçlük çeken biri için bu yorucu gelgitler, yıkıcı koşuşturmalar, kimi zaman büyük duygusal patlamalara neden oluyor; halsiz geçirdiği, nefesinin tükendiği gecelerin artık bu dipsiz kuyuda kıvranmaktan kaynaklandığını biliyordu. Bir tedaviye gereksinim duymuş, kaçak olma hastalığına da böyle yakalanmıştı.
Sayfa 95 - Doğan KitapKitabı okudu