Bunalıyoruz çocuk, bunalıyoruz
Biçim veremediğimiz şeylerin
Biçimini alıyoruz.
¶¶
Dünya hiçliğin ruhu.
¶¶
Sayfa 42Kitabı okudu
Farkında mısınız bilmem, kimse kendi acısını bile duymuyor artık. Kimse bir başkası için kederlenmiyor. Birbirine ihtiyacı olanlar özenle uzak duruyor birbirinden. Küçücük çocuklar bile yalnızlığın bilimini yapıyor. Dilinde bir özürle konuşur oldu insanlar. Kimse sevdiğine vakit ayırmıyor. İç çöküntünün boyutlarını görmek için kalabalık yerlere şöyle bir bakmak yeterli.
*
Neden yalnızlığımızı birbirimize gösterirken utanırız...?
*
Sayfa 81 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
“Şimdi ben bunca şiiri
Yazdım da ayrılıklar mı bitti.”
Sayfa 43
"Sevmek, insanın en büyük acısıdır. "
Kendimle konuşuyorum evin içinde
Biraz da şu koltuğa oturayım, diyorum...
Gece, yalnızlığımıza çekilen gök-perdeyse şiir içerdeki aydınlığımızdır.
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi Yayınevi
"Ayrılığa bırakma beni
Ölüm bir gün nasılsa sürecek hükmünü..."
Bir çürümenin ortasında
Utancımıza tutunmuş
İyi şeyler düşünerek
Yaşamaya çalışıyoruz
Sayfa 12Kitabı okudu
Susmak iyileştirmiyor yarayı
PDFKitabı okudu
