Sanki erdem en büyük kölelikmiş gibi, karşılığında Tanrı'nın büyük armağanlar vereceğini bekleyenler, erdemi doğru olarak değerlendirmekten çok uzaktır. Sanki erdem ile Tanrı'ya hizmet, kendi başına mutluluk, en büyük mutluluk değilmiş gibi. "Mutluluk erdemin ödülü değil, erdemin kendidir," diyor, Spinoza'nın kitabının sonu. Belki de aynı şekilde, ölümsüzlük de duru düşünmenin ödülü değildir, kendi başına duru düşüncedir. Geçmişi şimdiye getirir ve geleceğe uzanır. Böylece zamanın sınırlarını ve darlığını yener ve değişikliğin çeşitliliği ardında sonsuzca kalan pers pektifi yakalar. Bu düşünce ölümsüzdür, çünkü her hakikat Sürekli yaratılıştır. Insanın kendini sonrasızca etkileyen süre duran kazanılan şeyin bir parçasıdır.