Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
𝐄𝐫𝐞𝐛𝐨𝐬’𝐮𝐧 𝐛𝐢𝐫 𝐚𝐦𝐚𝐜ı 𝐯𝐚𝐫: 𝐎𝐲𝐮𝐧 𝐨𝐲𝐧𝐚𝐦𝐚𝐤 𝐢𝐬𝐭𝐢𝐲𝐨𝐫.
Merhabalar. Çok uzun süredir kitap yorumu girmiyordum. Fakat okumuş olduğum bu kitap, kesinlikle bir yorumu hak ediyor. Kitaplığıma kendisi arkadaşımın önerisi ile yaz aylarında dahil olmuş, fakat okumak için kış aylarını beklemiştim. Sözde kar yağarken okumak en büyük hayallerimden birisiydi fakat
Kendisi dört-beş sene öncesinde kitaplığımda bulunan ama birine vermemle geri gelmeyen bir kitap olduğundan içimde yaradır... Gerçi bunu aştığımı düşünüyorum, çünkü seneler Erebos'u aklımdan silemedi ve kısa bir süre önce gittim, aldım.
Erebos'u ilk okuduğumdan bu yana düşüncelerimin değişmediğini, sadece biraz güçlendiğini fark ettim. Kitap mükemmel... Mü-kem-mel... Şimdi izninizle övmeyi bırakıp kitabı anlatmaya geçeceğim.
Erebos, bir oyun. Bilgisayar oyunu. Ama her şeyi bilen bir bilgisayar oyunu. Mesela oyuna ilk girdiğinizde isminizi istiyor, kendinize ait olmayan bir isim söylediğinizde ise bunu kabul etmiyor ve gerçek isminizi söylemediğiniz takdirde oyuna başlayamıyorsunuz.
Ayrıca bu oyunu oynamanın bazı kuralları var. Oyunu oynarken yalnız olmak, oyundan kimseye bahsetmemek ve oyun içinde kendi adınızı kullanmamak gibi kurallar bunlar. Üstelik Erebos'ta herkes yalnızca bir cana sahip. Yani karakter öldüğünde geri dönüş gibi bir durum söz konusu olmuyor.
Biliyorum çok anlatamadım ama ilginizi çekti, biliyorum... Kitapta inanılmaz bir yaratıcılık var ve en ufak kelimesinde bile sıkılmadım. "Aman burayı da okumasam olmaz mı..." dediğim hiçbir yer olmadı. Her sayfası mükemmel. Özellikle macera ve bilgisayar oyunu sevenler için çok güzel bir seçenek.
Şaka şaka... Bilgisayar oyunu sevmiyorsanız bile sıkıntı olacağını düşünmüyorum. O kadar mükemmel.
Kitap bittikten sonra böyle bir oyun olmasını ne kadar çok istedim ve aradım, bilemezsiniz. Poznanski'nin mükemmel bir hayal gücü var ve bu saate kadar ben yazarın diğer kitaplarını neden almadım diye kendime kızmıyorum değil.
Okuyun, okutturun demeyeceğim.
Ama okuyun, okutturun.
2018'DE OKUDUĞUM KİTAPLAR VE PUANLAMALARIM
OCAK -13 kitap-
1.Unutulan Kraliçe- Vanora Bennet (3/5)
2.4N 1K "on ikiden sonra"- Büşra Yılmaz(3/5)
3.Kan ve Yıldız Işığı Günleri- Laini Taylor (5/5)
4.Olağanüstü Bir Gece- Stefan Zweig (5/5)
5.Piyon- Aimee Carter (3/5)
6.Vezir- Aimee Carter (5/5)
7.Uzak Yıldızlar- Marissa Meyer
Erebos, bir oyunun adı. Bir bilgisayar oyunu ve bazı kuralları var. Oynayanlar oyundan bahsedemiyor, oyunu oynamak için oyunun verdiği görevleri yerine getirmek zorundasınız ve bu görevler gerçek hayattan görevler de olabilir. Nick ve okulundaki diğer çocuklar bu oyunu oynamaya başlıyor ve gerçek hayatla sanal hayat birbirine karışmaya başlıyor. Erebos'un yani oyunun gerçek hayatta bir amacı var ve Nick bu amacın peşine düşüyor.Kitabın dili akıcı ancak kitabın ortalarında kitap biraz durağanlaşıyor, o bölümlerde biraz sıkılabilirsiniz. Yazar oyunda geçen bölümleri biraz uzun tutmuş ve çok fazla oyun karakteri adı vardı, bu hatırlamayı zorlaştırıyordu.Bilgisayar oyunları ve bağımlılığı çok güzel işleyen bir roman olarak Erebos'u ben çok beğendim.
480 syf.
10/10 puan verdi
Erebos tek kelimeyle şahaneydi. Pegasus yayınları'nın en sevdiğim kitaplarından biri oldu. Kitaba, kitap hakkında hiçbir şey bilmeyerek başladım ve bu şekilde daha heyecan verici oldu. Zaten arka kapağını okuyup da merak etmemek elde mi?
" Erebos bir bilgisayar oyunu.
Orada durmuş seni izliyor,
Seninle konuşuyor.
Ödüller dağıtıyor,
Seni test ediyor,
Tehditler savuruyor.
Erebos'un bir amacı var:
Oyun oynamak istiyor."
Her şey bir bilgisayar oyununun okula yayılmasıyla ve bunun enteresan sonuçlar doğurmasıyla başlıyor. Öyle ki bazen sınıfa on kişinin gelmediği bile oluyor, öğrenciler uykulu bir şekilde okula geliyor ve dersi dinleyemiyor. Öğretmenler bu durumdan şüpheleniyor, ama kimse oyun hakkında konuşmuyor. Oyunu oynayanlar bile kendi aralarında oyun hakkında konuşmaktan korkuyor.
Erebos aşırı tavsiye ettiğim bir kitap. Hem çok eğlenceli, macera dolu, biraz da ürkütücü. Bağımlılığın hem aile içinde hem sosyal hayatta hem de psikolojik anlamda nelere yol açabileceği harika bir biçimde anlatılmış. Çok keyifle okudum ve bir sonraki sayfada neler olacağını hevesle bekledim. Çok sevdim ve tavsiye ederim :):)
Mart ayının son kitabı gerilim olmalıyken içeriğinden dolayı bilim kurguya dönüştü..Taze bitti spoi değil fikirlerimi yazayım..
Oyun kurtları için müthiş bir tavsiye! Uzun süredir okuduğum en iyi kurgulardan birisi..
Yaş olarak daha alt kategoriye hitap ettiğini itiraf etmekle birlikte inanılmaz akıcı ve keyif vericiydi..
Zaman zaman karakterleri kafamda şekillendirmedim de değil. Gerçek te oynayabileceğimiz bir yazılım olsaydı mutlaka patlama etkisi yaratabilirdi.
Oyunun kurucusunun ölü olması tüm yazılım ardında YP (Yapay Zeka!) olması, finalde baba ile oğulun dijital ortamda hesaplaşması çok iyiydi.. Yazarın diğer kitabı #Saeculum u merakla okuyacağım şimdi..Kitap ile kalın dostlar
Bu yaz kitap yokluğunda eski kitapların arasında buldum Erebos'u. İstemeye istemeye başladım. Ama kitabı bildiğin beğendim. Günümüz gençliğine yönelik kitapları her zaman görmezden gelmişimdir fakat bu kitabın beni çeken çok farklı yönleri vardı. Bunların ilki bağımlılık. Günümüzün sosyal medyanın yavaşlamasıyla birbirinden dns dilenen insanları bu kitapta bir oyun oynuyor. Tek bir atış hakkı tanıyan oyun sizi kölesi yapıyor ve içinden çıkılmaz bir bunalıma giriyorsunuz. Ama kitabın burada söylediği bir şey var: Sana söylemiştim!
Kitabın benim için bir diğer keyifli yanı ise bakış açısıydı. Nick'in arkadaşı bunalımda, Nick ne olduğunu bilmiyor ve kimseden öğrenemiyor. Nick bunun bir oyun olduğunu öğrenip oyuna başlıyor. Arkadaşı garip davrandığını söylüyor ama o sırrı gizli tutuyor. Kısacası kitap birbiri içine geçmiş yaşam çemberlerinden oluşuyor. Zaten hayatta bir çember değil midir?